Γιάννης Καϊντάσης: Ο δικηγορικός Κώδικας οφείλει να αλλάξει… Πραγματικά

Του Γιάννη Καϊντάση*

Η τροποποίηση του Κώδικα περί Δικηγόρων, όπως η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων την επεξεργάστηκε και την παρουσίασε, δυστυχώς είναι κατώτερη των περιστάσεων.  Η μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων της χώρας, αισθανόμενη την πίεση της οικονομίας και της νέας πραγματικότητας στον τομέα των νομικών υπηρεσιών, αναζητά ένα σύγχρονο και ευέλικτο νομοθετικό κείμενο, το οποίο θα λειτουργήσει σαν βαλβίδα ασφαλείας, προκειμένου να μπορέσει να επιβιώσει δημιουργικά.

Όπως και μεγάλο μέρος της εθνικής μας οικονομίας, έτσι και οι Δικηγόροι, λειτούργησαν ως φορείς της οικονομίας, με μια σειρά από προνόμια που το ελληνικό κράτος τους παρείχε. Όσο και να μας φαίνεται παράδοξο, δεν είχε καμία διαφορά η άδεια τρικύκλου, από την άδεια λειτουργίας δικηγορικού γραφείου, υπό την έννοια μιας διαρκούς κρατικής κηδεμονίας, που είχε ως προϋπόθεση την ταύτιση του δικηγορικού κόσμου με το πολιτικό σύστημα.

Το μοντέλο αυτό, είχε στηριχθεί και σε μια αλληλουχία διατάξεων, όπως η υποχρεωτικότητα σε παραστάσεις, οι χαμηλότερες αμοιβές κ.ο.κ.. Η πραγματικότητα όμως ως αποτέλεσμα μιας σειράς από εξελίξεις έχουν μεταβάλλει τα δεδομένα σε σχέση με το δικηγορικό επάγγελμα: ο υπερπληθωρισμός των δικηγόρων, η αποψίλωση της δικηγορικής ύλης, η περιθωριοποίηση λόγω της ψηφιακής διακυβέρνησης, η μεταφορά αντικειμένων σε λογιστές, σε ιδιωτικά ΚΕΠ ή άλλους κ.ο.κ., σε συνδυασμό με μια δυστοκία στην απονομή της δικαιοσύνης (αποφάσεις ανεκτέλεστες λόγω κρίσης, αρχειοθέτηση ποινικών υποθέσεων, συνεχείς τροποποιήσεις κωδίκων κ.ο.κ.) συνέβαλαν στην απαξίωση του κοινωνικού ρόλου του δικηγόρου και την οικονομική υποβάθμιση του επαγγέλματός του.

Ένα οξύ πρόβλημα είναι το αδιέξοδο της επιλογής του δικηγορικού επαγγέλματος. Με τον αναδρομικό ισχύοντα Δικηγορικό κώδικα, ο δικηγόρος είναι εγκλωβισμένος στο «λειτούργημα» του δικηγόρου, χωρίς να έχει την δυνατότητα να ξεφύγει από αυτό ή να το αναστείλει, χωρίς να χάσει την ιδιότητά του. Ένας περιορισμός που δεν ισχύει για όλους τους άλλους επαγγελματίες επιστήμονες, όπως είναι οι μηχανικοί, οι οικονομολόγοι, ακόμη και οι ιατροί. Στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, πλην εξαιρέσεων, αν ένας δικηγόρος αναγκαστεί να ακολουθήσει έστω για λίγο ένα άλλο επάγγελμα δεν μπορεί να επιστρέψει στην δικηγορία. Μην στρέφεστε σε ευκαιριακό πλουτισμό: ένας δικηγόρος στην οικονομική κρίση δεν μπορεί να δουλέψει ως υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ ή σερβιτόρος έστω και περιστασιακά για να θρέψει την οικογένειά του… Η ιδιότητα χάνεται ανεπιστρεπτί!!!

Διαβάζουμε για τους γαλάζιους ωκεανούς και τους υβριδικούς επιστήμονες των χωρών της νομικής καινοτομίας και φαντάζουν τόσο μακρινοί και τόσο … εξωτικοί για το δικό μας σύστημα. Ένας δικηγόρος δεν μπορεί να εξελιχθεί, σκεπτόμενος out the box! Είναι καταδικασμένος να είναι κλεισμένος στο κουτί των περιορισμών του κώδικα δικηγόρων, οδηγώντας με τον τρόπο αυτόν τον κλάδο σε έναν μαρασμό, χωρίς επιχειρηματική φαντασία και παραγωγική δραστηριότητα.

Την ίδια στιγμή, η υπόλοιπη οικονομία τρέχει ταχύτατα και χρησιμοποιεί νέα πεδία δράσεις. Ψηφιακό μάρκετινγκ, ηλεκτρονική επιχειρηματικότητα, εξ αποστάσεως υπηρεσίες και το κυριότερο αμιγής ελευθερία επαγγελματικής ανάπτυξης. Δεδομένα που για έναν δικηγόρο είναι απαγορευτικά.

Οι επικεφαλής της Ολομέλειας για το μάχιμο δικηγόρο, το μόνο που μπόρεσαν να ζητήσουν ως πρόβλεψη της αλλαγής του Δικηγορικού Κώδικα, είναι η αύξηση … του γραμματίου της διαταγής πληρωμής στο Ειρηνοδικείο, οδηγώντας πραγματικά έναν ολόκληρο κλάδο στην απογοήτευση.

*Δικηγόρος  Άρτας, ΜΒΑ, Msc c. Εγκληματολογία

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr