Γιώργος Νικολακόπουλος: Πώς μπορεί να προστατευτεί η πρώτη κατοικία
Οι τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας συρρικνώνουν τα μέσα άμυνας του δανειολήπτη.
Παρά την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των πολιτών, λόγω της ενεργειακής κρίσης, οι τράπεζες και τα funds προχωρούν με γοργούς ρυθμούς σε πλειστηριασμούς, ακόμη και πρώτων κατοικιών!
Πώς μπορεί ένας δανειολήπτης να προστατευτεί από αυτό το κύμα των αναγκαστικών εκτελέσεων, αφού πλέον λείπει η προστασία με το Νόμο Κατσέλη? Η απάντηση με δύο λέξεις είναι: “πολύ δύσκολα”!
Ειδικότερα, οι τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας συρρικνώνουν τα μέσα άμυνας του δανειολήπτη: πλέον προβλέπεται μόνο η Ανακοπή της Κατάσχεσης εντός 45 ημερών από την ημερομηνία της Κατάσχεσης και η οποία είναι επίσης άμυνα με περιορισμένου αντικειμένου νομικά ερείσματα και μειωμένης αποτελεσματικότητας!
Ένα άλλο εργαλείο για τα ευάλωτα νοικοκυριά είναι η έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού και ο μηχανισμός εξωδικαστικής επίλυσης. Δυστυχώς όμως οι διαδικασίες αυτές δεν είναι βέβαιες και πολλές φορές η καθυστέρηση και η απροθυμία των πιστωτών οδηγούν σε ένα αρνητικό αποτέλεσμα!
Ευτυχώς, ο δρόμος της δικαστικής προσφυγής με εξειδικευμένα νομικά επιχειρήματα, είτε κατά την εκδίκαση των εκκρεμών υποθέσεων του Νόμου Κατσέλη, είτε κατά τη συζήτηση Ανακοπών των Διαταγών Πληρωμής και των Επιταγών, αποδίδει καρπούς και καταλήγουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα! Ενδεικτικώς μνημονεύουμε την Εφετειακή Απόφαση που καταφέραμε να κερδίσουμε (δημοσιεύθηκε στις 5/9/22) για σχετική υπόθεση:
“Εξάλλου, η περιέλευση της σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής δεν οφείλεται σε δόλο… δεν αποδείχθηκε ότι αυτή με πράξεις ή παραλείψεις της επεδίωξε την αδυναμία πληρωμών της ή προέβλεψε μεν ότι οδηγείται σε αδυναμία πληρωμών αλλά εντούτοις δεν άλλαξε συμπεριφορά αποδεχόμενη το αποτέλεσμα, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι για ικανό χρονικό διάστημα στο παρελθόν εξυπηρετούσε τις εν γένει δανειακές της υποχρεώσεις, γεγονός που δεν αμφισβητείται ούτε από πλευράς των καθ΄ων – εφεσίβλητων πιστωτών. Η δε επελθούσα αλλαγή των προβλέψεων της αιτούσας και η αδυναμία της να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες και δη στην ενσκύψασα και απρόβλεπτη από τον μέσο Έλληνα πολίτη αλλά και τα στελέχη των τραπεζών, οικονομική κρίση και την εξαιτίας αυτής άμεση και έμμεση μείωση των εισοδημάτων της, τόσο με τη μείωση των μηνιαίων αποδοχών της, όσο και με την συνεχή αύξηση και επιβολή νέων φόρων, άμεσων – έμμεσων, και της εν γένει συνεχόμενης αύξησης του κόστους ζωής.»
Η ανωτέρω απόφαση ενισχύει το οπλοστάσιο μας και είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο συνδυασμός της νομικής βάσης που δέχθηκε από τα επιχειρήματα μας, δηλαδή ουσιαστικά για πρώτη φορά ένα δευτεροβάθμιο Δικαστήριο αποφαίνεται ότι πρέπει να προστατευτεί ένας δανειολήπτης ο οποίος αφ’ενός έχει καταβάλει ήδη σημαντικά χρηματικά ποσά για τις δανειακές υποχρεώσεις του (κριτήριο που παρά τις προσπάθειες μας δεν έχει ακόμη νομοθετικά κατοχυρωθεί) και αφ’ ετέρου γίνεται δεκτό ότι η μείωση των εισοδημάτων και η αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων και γενικότερα του κόστους ζωής, έλαβαν χώρα από εξωγενείς παράγοντες (χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη) και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν από τα στελέχη των τραπεζών, πόσο μάλλον από το μέσο Έλληνα πολίτη!
*Γιώργος Νικολακόπουλος, Δικηγόρος στο Άρειο Πάγος και ΣτΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σωτήρης Γούλας: Πότε διαπράττει ο εργοδότης δυσμενή διάκριση; Οι κανόνες του ενωσιακού δικαίου Γιάννης Καρούζος: Η ανάγκη για μια άλλη Τηλεργασία Σουζάνα Κλημεντίδη: Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και ιατρική επιστήμη – Ο ρόλος του GDPR Μπορεί ο εργοδότης μονομερώς να αλλάξει τον τόπο, τον χρόνο και τον τρόπο εργασίας;Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr