Μαριάννα Κατσιάδα: Απαγόρευση της χρήσης θρησκευτικών συμβόλων σε χώρους εργασίας

Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/78, απαγορεύεται η διάκριση εργαζομένων για λόγους θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Ωστόσο, εσωτερικοί κανονισμοί επιχειρήσεων που επιβάλλουν στους εργαζόμενους τους πολιτική ουδετερότητα, απαγορεύοντας τους να φέρουν οποιοδήποτε εμφανές σύμβολο πολιτικών, θρησκευτικών ή φιλοσοφικών πεποιθήσεων στον χώρο εργασίας τους, αμφισβητείται αν είναι σύμφωνοι με την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των εργαζομένων και της θρησκευτικής τους ελευθερίας. Ενώ επιπλέον υπάρχει προβληματισμός, αν τέτοιου περιεχομένου εσωτερικοί κανονισμοί και υποχρεώσεις εργαζομένων, συνιστούν απαγορευμένη διάκριση λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Αρχικά, η χρήση σημείων ή ενδυμάτων προς εκδήλωση του θρησκεύματος καλύπτεται από την «ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας». Από την άλλη πλευρά, η εφαρμογή πολιτικής, θρησκευτικής κλπ ουδετερότητας των εργαζομένων μίας επιχείρησης, συνιστά επιχειρηματική επιλογή και διευθυντική απόφαση, η οποία βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη φήμη και εν γένει λειτουργία της επιχείρησης, όταν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Η πολιτική ουδετερότητας μπορεί να αποτελεί θεμιτό σκοπό και πρέπει να υπηρετεί πραγματική ανάγκη της επιχείρησης, όπως η πρόληψη των κοινωνικών αντιπαραθέσεων και η ουδετερότητα της εικόνας που παρουσιάζει ο εργοδότης έναντι των πελατών του. Τα κρίσιμα στοιχεία για τον προσδιορισμό μιας τέτοιας ανάγκης είναι ιδίως τα δικαιώματα και οι θεμιτές προσδοκίες των πελατών ή των αποδεκτών των υπηρεσιών. Πχ. όσον αφορά την εκπαίδευση, η επιθυμία των γονέων να περιβάλλονται τα τέκνα τους από πρόσωπα τα οποία δεν εκδηλώνουν τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις τους όταν έρχονται σε επαφή με τα παιδιά.

Το ΔΕΕ σε σχετική νομολογία του, αλλά και στην πρόσφατη απόφαση του στην υπόθεση C-804/18, επιβεβαίωσε ότι εσωτερικός κανονισμός που επιβάλλει αδιακρίτως, στο σύνολο του προσωπικού να μην φέρουν σύμβολα ή ενδύματα, ενδεικτικά και δηλωτικά της θρησκευτικής τους πεποίθησης, δεν συνιστά απαγορευμένη διάκριση. Και τούτο, γιατί καλύπτει αδιακρίτως κάθε εκδήλωση των ως άνω πεποιθήσεων και αντιμετωπίζει κατά τον ίδιο τρόπο όλους τους εργαζομένους της επιχείρησης, επιβάλλοντάς τους, γενικώς και αδιακρίτως, μια ουδέτερη αμφίεση διά του αποκλεισμού τέτοιων συμβόλων.

Η παραπάνω ερμηνεία δεν ανατρέπεται, ούτε αναιρείται στην περίπτωση που ορισμένοι εργαζόμενοι τηρούν και συμμορφώνονται σε θρησκευτικές επιταγές που τους επιβάλλουν ορισμένη ενδυμασία. Μολονότι, ο κανόνας θρησκευτικής ουδετερότητας μπορεί να είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστος για τους εν λόγω εργαζόμενους, εφόσον εφαρμόζεται αδιακρίτως για το σύνολο του προσωπικού, για κάθε σύμβολο ή ενδυμασία δηλωτική της θρησκευτικής πεποίθησης, και δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένους εργαζόμενους, συγκεκριμένου θρησκεύματος, και σε ορισμένα θρησκευτικά σύμβολα, είναι νόμιμος και συμβατός με τις επιταγές του ενωσιακού δικαίου.

Της Μαριάννα Κατσιάδα,  Δικηγόρου – Δημοσιολόγου

Πηγή: dikigorosergatologos.gr

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr