Σωτήρης Γούλας: Λήψη άδειας εκτός καλοκαιρινής περιόδου – Τι πρέπει να γνωρίζετε

Σύμφωνα με το άρθρο 4§1 του α.ν. 539/1945, όπως ισχύει, το ακριβές χρονικό διάστημα χορήγησης της άδειας συμφωνείται κατ’ αρχήν ελεύθερα ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Έτσι, η άδεια μπορεί να ληφθεί κατ’ αρχήν σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο εντός του έτους, δηλαδή και τους φθινοπωρινούς μήνες. Οι βασικοί περιορισμοί της ελεύθερης συμφωνίας των μερών είναι οι ακόλουθοι:

Α) Μη εξάντληση του τριμήνου του επόμενου ημερολογιακού έτους:

Η άδεια για το κάθε τρέχον ημερολογιακό έτος πρέπει να χορηγηθεί το πολύ έως και τους πρώτους 3 μήνες του επόμενου από το τρέχον ημερολογιακό έτος. Η επέκταση μέχρι και το επόμενο έτος εισήχθη με τον ν. 4808/2021 και πρακτικά σημαίνει πως εάν ένας εργαζόμενος για διάφορους λόγους δεν μπορέσει να λάβει την άδεια που δικαιούται εντός ενός έτους, διατηρεί το δικαίωμα του σε αυτούσια χορήγηση της άδειας έως τις 31-03 του επόμενου έτους. Έτσι, είναι ακόμη δυνατόν να λάβει κανείς δύο άδειες το ίδιο ημερολογιακό έτος, μια που να αφορά το προηγούμενο έτος και λαμβάνεται ως το τέλος Μαρτίου, και μια που να αφορά το τρέχον ημερολογιακό έτος.

Β) Υποχρέωση χορήγησης της άδειας για 50% του προσωπικού εντός της καλοκαιρινής περιόδου:

Σύμφωνα με το άρθρο 4§1 του α.ν. 539/1945, ο εργοδότης υποχρεούται να χορηγήσει την άδεια αναψυχής για το 50% των εργαζόμενων στην επιχείρηση κατά το διάστημα από 1^η Μάη έως 30^η Σεπτέμβρη. Έτσι ο νομοθέτης επιχειρεί να ενθαρρύνει την κατά κανόνα χορήγηση της άδειας τους καλοκαιρινούς μήνες. Πρόκειται, ωστόσο, για μια διάταξη την οποία αδυνατεί να επικαλεστεί ο εργαζόμενος ατομικά αξιώνοντας να λάβει τη δική του άδεια την περίοδο αυτή. Θα μπορούσε, βέβαια, να προβεί σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία δύναται να προχωρήσει στην επιβολή προστίμων, προστατεύοντας έτσι αντανακλαστικά τα δικαιώματα των μισθωτών.

Γ) Υποχρέωση χορήγησης της άδειας εντός διμήνου από το αίτημα:

Μια άλλη υποχρέωση που επιβάλλεται στον εργοδότη με σκοπό την προστασία του μισθωτού είναι η κατ’ άρθρο 4§1 α.ν. 539/1945 υποχρέωση χορήγησης της άδειας αναψυχής το πολύ εντός 2 μηνών από την υποβολή αιτήματος εκ μέρους του εργαζόμενου. Φυσικά, αν το αίτημα του εργαζόμενου αφορά περίοδο ύστερη των 2 μηνών, αυτό μπορεί να συμφωνηθεί χωρίς πρόβλημα. Αν, ωστόσο, ένας εργαζόμενος ζητήσει για παράδειγμα τον Αύγουστο να λάβει την άδεια είτε τον Σεπτέμβρη είτε τον Οκτώβρη, τότε ο εργοδότης υποχρεούται να ικανοποιήσει το αίτημα αυτό. Αν δεν το κάνει, θα υπόκειται πάλι σε δυνητική επιβολή προστίμων από την Επιθεώρηση, αλλά θα έχει και ο εργαζόμενος το δικαίωμα να επικαλεστεί μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του και, μεταξύ άλλων, να αποχωρήσει ζητώντας την αποζημίωση απόλυσης.

* Του Σωτήρη Γούλα, συνεργάτη του δικηγορικού γραφείου «Γιάννης Καρούζος & Συνεργάτες»

Πηγή: dikigorosergatologos.gr

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr