Σουζάνα Κλημεντίδη: Δικαιούται τοξικοεξαρτημένος πατέρας να διεκδικήσει την άσκηση της γονικής μέριμνας του ανήλικου τέκνου του;

Τα ζητήματα γονικής μέριμνας απασχολούν καθημερινά δικηγόρους και δικαστές, που φυσικά καλούνται να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες κάθε φορά οικογενειακές περιστάσεις. Η περίπτωση άσκησης της γονικής μέριμνας από τοξικοεξαρτημένο πατέρα βρέθηκε πολύ πρόσφατα στο επίκεντρο λόγω της κρίσης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Πώς όμως αντιμετώπισε το δικαστήριο την αίτηση ανάκλησης αφαίρεσης γονικής μέριμνας που υπέβαλε πατέρας, με το σκεπτικό ότι οι προσπάθειες του ιδίου υπήρξαν σημαντικές για την επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο;

Πρώτα απ’ όλα, είναι κρίσιμο να αναφερθεί ότι, στο πλαίσιο της δικής αποδείχθηκε πως ο τοξικοεξαρτημένος πατέρας τρέφει αισθήματα αγάπης και στοργής για το ανήλικο τέκνο του, τα οποία αποτέλεσαν το σημαντικότερο κίνητρο για τον ίδιο, προκειμένου να ολοκληρώσει επιτυχώς το θεραπευτικό πρόγραμμα και να διακόψει τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, εκδήλωσε δε με τον τρόπο αυτόν έμπρακτα τη βούληση του να μεταβάλει τη χρόνια βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του, η οποία αποτελούσε πρόσκομμα για την αποτελεσματική και ορθή άσκηση του γονεϊκού του ρόλου.

Έτσι λοιπόν, επί τη βάσει των παραπάνω πραγματικών περιστατικών, το Δικαστήριο με κριτήριο το συμφέρον του τέκνου απεφάνθη ότι ο αιτών παρέχει τα εχέγγυα ιδίως σε συναισθηματικό επίπεδο για την ομαλή ανάπτυξη του τέκνου, ενώ μπορεί και υλικά να συμβάλλει στην ικανοποίηση των αναγκών του, ενόψει, αφενός μεν λόγω συνθηκών που έχουν μεταβληθεί, αφετέρου δε της εκπεφρασμένης βούλησης του να υποβληθεί στις απαραίτητες προσωπικές θυσίες, προκειμένου να επικοινωνεί με το τέκνο του, να μεριμνά για τις ανάγκες του, να ανακτήσει τον χρόνο κατά τον οποίο ήταν απών από τη ζωή του, να λαμβάνει αποφάσεις από κοινού με την καθ’ ης που θα επηρεάσουν θετικά το μέλλον του και να αποκαταστήσει εν γένει τις σχέσεις του με αυτό. Παράλληλα το γεγονός πως ο αιτών απουσίαζε από τη ζωή της ανήλικης για πολλά χρόνια, λόγω της εξάρτησης του από τα ναρκωτικά, το οποίο αποτέλεσε και την αιτία αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από αυτόν, καθώς και το ότι η ανήλικη δεν αναφέρει τον πατέρα της ούτε έχει αναμνήσεις από αυτόν, ενώ εμφανίζεται αδιάφορη σε κάθε αναφορά προς το πρόσωπο του, όπως επισημαίνεται στις εξώδικες γνωμοδοτήσεις που επικαλείται η καθ’ ης, το οποίο αποτελεί λογική συνέπεια της μακροχρόνιας απουσίας του, δεν αναιρούν τη δυνατότητα του αιτούντος να καλλιεργήσει τις σχέσεις του με την ανήλικη, ενόψει και της μικρής ηλικίας της, και να αναπτύξει σταδιακά ουσιαστικούς δεσμούς με αυτήν. Επίσης, οι ισχυρισμοί της καθ’ ης περί ύπαρξης ενός σταθερού οικογενειακού, κοινωνικού και σχολικού περιβάλλοντος για την ανήλικη, περί προσκόλλησης της τελευταίας στην ίδια, καθώς και περί άριστων σχέσεων της ανήλικης με τον παππού και τη γιαγιά από τη μητρική γραμμή, δεν αναιρούν την ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου, διότι αυτοί θα αξιολογηθούν στο πλαίσιο ρύθμισης της άσκησης της γονικής μέριμνας της ανήλικης και όχι της άρσης της «αδράνειας», στην οποία αυτή περιήλθε μετά από την αφαίρεση, που αποτέλεσε και αντικείμενο της δίκης.

*Της Σουζάνας Κλημεντίδη, Δικηγόρου

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr