Αποκάλυψη: Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που «διαλύει» ακροδεξιές οργανώσεις τύπου «Χρυσής Αυγής»

Απόφαση «καρμπόν» για υποθέσεις τύπου Χρυσής Αυγής, εξέδωσε μόλις χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, βάζοντας σφραγίδα νομιμότητας στην διοικητική διάλυση 3 ακροδεξιών οργανώσεων, μετά τη δολοφονία ενός νερού αντιφασίστα φοιτητή, ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Μάλιστα γίνεται λόγος για «ύπαρξη ιδιωτικής πολιτοφυλακής/τάγματος ασφαλείας» σε αυτές τις οργανώσεις ως επιβαρυντικό στοιχείο.

Το έγκλημα έγινε το 2013 στη Γαλλία και αποτέλεσε τη βάση για να διαλυθούν με απόφαση της Γαλλική Κυβέρνησης 3 ακροδεξιές οργανώσεις , μέλη των οποίων εμφανίζονται να έχουν σχέση με το έγκλημα . Χθες , όπως αποκαλύπτει το dikastiko.gr το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ο θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας έκφρασης έβαλε σφραγίδα νομιμότητας στην απόφαση της Γαλλικής κυβέρνησης που αποφάσισε τη διάλυση τους  εξαιτίας «πιεστικής κοινωνικής ανάγκης» ώστε να προληφθεί και να τερματιστεί η δημόσια αναταραχή.

Σύμφωνα με το Στρασβούργο, οι οργανώσεις προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθε για να καταστρέψουν τα ιδανικά και τις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Η δολοφονία

Η χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που σε ορισμένα βασικά σημεία της αποτελεί ενδεχομένως την απάντηση μιας συντεταγμένης πολιτείας σε ακροδεξιές οργανώσεις με δομή και δράση  ανάλογή με αυτή που περιγράφεται σε κατηγορητήρια κατά της Χρυσής Αυγής , προήλθε από τις κινήσεις του Γαλλικού δημοσίου μετά θάνατο στις 5 Ιουνίου 2013 ενός φοιτητή και μέλους του αντιφασιστικού κινήματος, σε μια συμπλοκή με “skinheads”, οι οποίοι ήταν πρώην μέλη και οπαδοί τους.

Πρόκειται δε για την ομάδας Troisième Voie και του τάγματος ασφαλείας της και δύο οργανώσεων L’Oeuvre française and Jeunesses nationalistes/Εθνικιστική Νεολαία.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η διάλυση των συγκεκριμένων οργανώσεων, είχε ως στόχο τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας, την πρόληψη αναταραχών και την προστασία των δικαιωμάτων τρίτων. Όπως αναφέρει οι οργανώσεις είχαν καταχραστεί το δικαίωμά τους στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι  με τρόπο ασυμβίβαστο με τις αξίες της ανοχής, της κοινωνικής ειρήνης και της μη διάκρισης που διέπουν τη Σύμβαση και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι για να καταστρέψουν τα ιδανικά και τις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Η απόφαση

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι η προστασία των απόψεων και η ελευθερία έκφρασης αυτών, όπως διασφαλίζεται από το άρθρο 10 της Σύμβασης, ήταν ένας από τους στόχους της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι

Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η διάλυση προκλήθηκε λόγω συγκεκριμένης πράξης και όχι λόγω των σκοπών της ομάδας ή των πολιτικών δηλώσεων ή απόψεων του Προέδρου του. Η απόφαση των γαλλικών αρχών να διαλύσουν την οργάνωση και το JNR είχε ληφθεί μετά το θάνατο του C.M, ενόψει της κοινωνικής αναταραχής που προκλήθηκε από το βίαιο περιστατικό. Αυτός ήταν ένας αποφασιστικός παράγοντας στην απόφαση. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι το Γαλλικό Δημόσιο είχαν λάβει υπόψη την προηγούμενη δραστηριότητα των ομάδων ως τάγματα ασφαλείας. Ως εκ τούτου, είχαν λάβει υπόψη την ιεραρχική δομή, το γεγονός ότι διοργάνωσε ομοιόμορφες συγκεντρώσεις και παρελάσεις στρατιωτικού τύπου και το γεγονός ότι στρατολογούσε μέλη με βάση την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν φυσική δύναμη σε περίπτωση συγκρούσεων.  Το Δικαστήριο αναφέρθηκε στη νομολογία του (Vona κατά Ουγγαρίας), τονίζοντας ότι οι παραστρατιωτικές συγκεντρώσεις έχουν ως στόχο τη πρόκληση φόβου και τα κράτη έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για την προστασία της δημοκρατίας.

Υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να θεωρήσει παράλογα ή αυθαίρετα τα κριτήρια που εφαρμόστηκαν για να διαπιστώσουν ότι αποτελούσε ένα συμβατικό τάγμα ασφαλείας.

Ο πρόεδρος

Όπως αναφέρεται ο πρόεδρος της οργάνωσης υποστήριζε την πολιτική βίας υποκινώντας τους άλλους να συμμετάσχουν σε μάχη και σε σωματικές επιθέσεις εναντίον αντιφασιστικών κινημάτων και εναντίον των αρχών επιβολής του νόμου. Πως ουσιαστικά ωθούσαν στη βία, όπως εκείνα που είχαν οδηγήσει στο θάνατο του C.M.

Ρατσιστικά

Παράλληλα αναφέρεται πως η ένωση παρακινούσε σε μίσος ή διάκριση έναντι ομάδων, ανθρώπων λόγω του γεγονότος ότι δεν ήταν Γάλλοι πολίτες ή το γεγονός ότι ήταν μουσουλμάνοι ή εβραϊκής πίστης ή λόγω καταγωγής, ότι επικροτούσε τη συνεργασία με τον εχθρό και ότι αποτελούσε ιδιωτική πολιτοφυλακή. Επίσης η οργάνωση και ο  πρόεδρος είχαν ζητήσει μια εθνική επανάσταση με κίνητρο μια γενική επιθυμία να απαλλαγεί η κοινωνία  από τους «μη λευκούς», «Παράσιτα» που καταστρέφουν την κυριαρχία της Γαλλίας. Παράλληλα με αυτήν την ξενοφοβική κλήση είχαν διαδώσει  την ιδέα ότι ο «πολιτικός Ιουδαϊσμός» επιδιώκει να καταστρέψει την ταυτότητα της Γαλλίας. Άτομα γνωστά για τις απόψεις τους περί άρνησης του Ολοκαυτώματος και για τις οποίες καταδικάστηκαν συμμετείχαν στα δρώμενα που διοργάνωναν οι προσφεύγοντες.

Επίσης πως είχε αποδειχθεί ότι η οργάνωση και ο πρόεδρος της είχαν εκφράσει την υποστήριξή τους σε  άτομα που είχαν συνεργαστεί με τη ναζιστική Γερμανία. Ήταν ιδεολογικά προσκείμενοι  με δημόσιες προσωπικότητες που είχαν προωθήσει τη συνεργασία με τον εχθρό  και σκόπευαν να εφαρμόσουν την επανάσταση του Philippe Pétain με τους φυλετικούς του νόμους, αναβιώνοντας έτσι έναν οδυνηρό παρελθόν για το οποίο αναγνωρίστηκε η ευθύνη του κράτους.

Παράλληλα τα στρατόπεδα παραστρατιωτικής εκπαίδευσης είχαν οργανωθεί έτσι ώστε να διαδώσουν την ιδεολογία της οργάνωσης και να εκπαιδεύσουν τους νέους μαχητές ως «πολιτικούς στρατιώτες». Αυτή η πτυχή υπογράμμισε τον σκοπό της κατήχησης νέων, που κατά την άποψη του Δικαστηρίου αποτελούσε απειλή για την εκπαίδευση υπό το δημοκρατικό ιδεώδες, απαραίτητη για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Βασίλης Χειρδάρης : Το Στρασβούργο δείχνει το δρόμο

 Ο Ποινικολόγος και ειδικός σε θέματα Ευρωπαικού Δικαστηρίου Βασίλης Χειρδάρης θεωρεί πως πρόκειται για «πολύ χρήσιμη απόφαση – οδηγό για τη δημοκρατία, την Ευρώπη  και τη χώρα μας».

Αναφέρει:

«Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου για τις προσφυγές των  γαλλικών ακροδεξιών οργανώσεων είναι εξαιρετικά επίκαιρη για τα δρώμενα στη χώρα μας. Ο τρόπος λειτουργίας των οργανώσεων αυτών διαθέτει ομοιότητες με την εγχώρια Χρυσή Αυγή, που μονοπωλεί την επικαιρότητα αυτές τις μέρες.

            Το Δικαστήριο του Στρασβούργου ομόφωνα απέρριψε τις προσφυγές υιοθετώντας ως συμβατή με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου την διοικητική διάλυση των τριών ακροδεξιών οργανώσεων που διέταξε η γαλλική κυβέρνηση μετά από τον θάνατο αντιφασίστα φοιτητή διαδηλωτή από μέλη των οργανώσεων αυτών.

            Μετά το παραπάνω ατυχές συμβάν οι γαλλικές αρχές με αποφάσεις της Κυβέρνησης διέλυσαν τις τρεις οργανώσεις με το σκεπτικό ότι υπήρχε «πιεστική κοινωνική ανάγκη» για να προληφθεί και να τερματιστεί η δημόσια κοινωνική αναταραχή.

            Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η διάλυση των ακροδεξιών οργανώσεων δεν παραβίασε ούτε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι ούτε την αρχή της αναλογικότητας. Μάλιστα δικαιολόγησε τις γαλλικές αρχές για την απόφασή τους εκτιμώντας  ότι ήταν απαραίτητη για την πρόληψη της δημόσιας αναταραχής. Επισήμανε δε ότι σε περιπτώσεις υποκίνησης βίας κατά ατόμου, κρατικού λειτουργού ή τμήματος του πληθυσμού, οι εθνικές αρχές διαθέτουν μεγαλύτερη αυτονομία στην αξιολόγηση της αναγκαιότητας τέτοιων παρεμβάσεων, όπως τη διάλυση οργανώσεων.

            Χαρακτηριστική η κρίση του Στρασβούργου ότι οι προσφεύγοντες είχαν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι για να καταστρέψουν τα ιδανικά και τις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας και ότι οι δραστηριότητές τους ήταν ασυμβίβαστες με τα θεμέλια της δημοκρατίας.

            Μια πολύ χρήσιμη απόφαση – οδηγός για τη δημοκρατία, την Ευρώπη  και τη χώρα μας. Το Στρασβούργο δείχνει το δρόμο…»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr