Δημήτρης Ινδαρές στο dikastiko.gr εν αναμονή της δίκης του: “Ο θυμός που συσσωρεύεται έτσι αστόχαστα τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο της βίας”
Έξι μήνες μετά την εισβολή της αστυνομίας στο σπίτι του και την σύλληψη για τον ίδιο και τα παιδιά του, κατά τη διάρκεια της την εκκένωσης καταλήψεων στο Κουκάκι, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές δηλώνει: «Καμιά δημοκρατική πλειοψηφία δεν νομιμοποίησε τη βία στην Ελλάδα». Εν αναμονή της δίκης του, στην οποία είναι κατηγορούμενος και μηνυτής στην αστυνομική αυθαιρεσία σε βάρος του σημειώνει προς το dikastiko.gr : «Ακόμη και η δράση των κουκουλοφόρων, παρά την τραγική αμφιθυμία της προηγούμενης περιόδου, που δημιουργούσε μια τοξική αίσθηση ανοχής, λάμβανε πάντα δημοσιότητα και δεχόταν την κριτική και τη δημόσια αγανάκτηση, που σωστά προβαλλόταν ευρύτατα από τα μέσα.
Οι αυθαιρεσίες όμως και η επιθετικότητα των κρανοφόρων της τρέχουσας περιόδου δεν τυχαίνει ανάλογης δημοσιότητας. “Μεμονομένα” περιστατικά μιας βίας εμπαθούς και αυθαίρετης παρά θεσμικής, επαναλαμβάνονται δυστυχώς τακτικά, σύμφωνα με καταγγελίες παθόντων και μαρτύρων.
Η εμπειρία δείχνει πως ο θυμός που συσσωρεύεται έτσι αστόχαστα τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο της βίας. Και η λογική λέει πως είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η μετριοπαθής πτέρυγα των κυβερνώντων να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, προτού θρηνήσουμε ανθρώπινη ζωή από τον τυφλό ζήλο των οργάνων. Γιατί υπάρχει θέμα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει από την τραγική απουσία αυτοσυγκράτησης και μια αντιδραστική αλαζονεία, που επιτρέπει στα όργανα να καθυβρίζουν σκαιά, να βιαιοπραγούν επικίνδυνα και να ταπεινώνουν κατά τα κέφια τους οποιονδηποτε βρεθεί στο δρόμο τους. Από το παιδάκι στο Μενίδι ως τον μοτοσυκλετιστή που διαμαρτυρήθηκε στη συνοδεία κυβερνητικού αξιωματούχου για επικίνδυνη παραβίαση από την πομπή ερυθρού σηματοδότη. Και μια ιδεοληψία η οποία έχει παγιδέψει στην αφωνία εκτός από ένα μέρος του Κέντρου και μια σειρά πρώην αριστερών, που προσπαθούν όπως φαίνεται να ξεπλυθούν από δικές τους νεανικές ψευδαισθήσεις.
Η τήρηση όμως των νόμων και τα όρια της συμπεριφοράς πολιτών και κράτους δεν είναι μόδα, ούτε συναρτώνται από πλειοψηφίες και φρονήματα. Είναι εδώ και πάντα για όλους, ανεξάρτητα από χρώμα, φύλο, ηλικία. Είναι χαρακτηριστική ως (λάθος) προσέγγιση το ότι η πρόληψη, η αποδόμηση των μηχανισμών που τη γεννούν και η ευαισθητοποίηση των πολιτών στο σοβαρό ζήτημα της βίας ανατέθηκε στο υπουργείο προστασίας του πολίτη (Ιαν.2020). Τα περιστατικά που αθροίζονται εγείρουν κι ενδεχομένως επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες. Θα πρέπει όλοι να σοβαρευτούμε. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Στις λεπτομέρειες της υποτιθέμενης μεγάλης εικόνας κρίνεται το βάθος και η ποιότητα του πολιτεύματος. Κι εκεί ακριβώς επωάζεται το αυγό του φιδιού. Που είναι μάλιστα περισσότερα από ένα».
Την ίδια ώρα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που δικαιώνει Γάλλο πολίτη από την αυθαιρεσία και την προσβολή της προσωπικότητας του από την μεταχείριση της εκεί αστυνομικής αρχής, καταλαμβάνει αναμφίβολα και την υπόθεση του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και δημιουργεί μια εξαιρετικά θετική προσδοκία για την δικαστική έκβαση της υπόθεσής του. Πρόκειται για μία εκ των δύο τελευταίων αποφάσεων του ΕΔΔΑ, που αφορούν στην αστυνομική βία σε βάρος πολιτών, οι οποίες παρουσιάστηκαν απο την «Εφημερίδα των Συντακτών» και προέρχονται από την ιστοσελίδα echrcaselaw.com, και αποφαίνεται ότι η εισβολή ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας σε σπίτι υπόπτου και η απρόκλητη χρήση βίας για τη σύλληψή του συνιστούν εξευτελιστική μεταχείριση και αποτελούν πλήγμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Θετική προσδοκία
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Δεκέμβρη, η οικογένεια Ινδαρέ που κατοικεί δίπλα σε κτίριο που τελούσε υπό κατάληψη στην οδό Ματρόζου στο Κουκάκι, δέχθηκε …την επίσκεψη της αστυνομίας. Χτύπησε την πόρτα της οικίας του σκηνοθέτη για να τους ζητήσουν να ανέβουν στην ταράτσα του σπιτιού τους, εκείνοι ζήτησαν χαρτί εισαγγελέα για να τους επιτρέψουν την πρόσβαση … Η αστυνομία εισέβαλε τελικά στην οικία Ινδαρέ και κατευθύνθηκε στην ταράτσα του σπιτιού, όπου συνέλαβε τον πατέρα και τους δύο γιους του. Τον πατέρα για αντίσταση στις αστυνομικές δυνάμεις και τους δύο γιους για συμμετοχή στην κατάληψη… Η σύλληψη ήταν καθώς φάνηκε βίαιη αφού ο πατέρας τραυματίστηκε στον αυχένα και εμφανίστηκε στα δικαστήρια με κολάρο. Μήνυσε τους αστυνομικούς για τον ξυλοδαρμό του, επιμένοντας, ότι «δεν έχουμε καμία σχέση με την κατάληψη, αδίκως μας έχει εμπλέξει η αστυνομία».
Ο δικηγόρος Θόδωρος Μαντάς
Σχολιάζοντας την απόφαση του Στρασβούργου ο δικηγόρος του Θόδωρος Μαντάς , σημειώνει: «Εξαιρετική απόφαση του ΕΔΔΑ, η οποία καταδικάζει ακόμη μία φορά την αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Η συγκεκριμένη απόφαση δεν είναι η πρώτη που καταδικάζει περιστατικά κατάχρησης εξουσίας από την πλευρά των αστυνομικών αρχών, ωστόσο αναδεικνύει τη σαφή θέση του Στρασβούργου για τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η συγκεκριμένη απόφαση καταλαμβάνει αναμφίβολα και την υπόθεση του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και δημιουργεί μια εξαιρετικά θετική προσδοκία για τη δικαστική έκβαση της υπόθεσής του».
Η δικαίωση του Γάλλου “Ινδαρέ”
“Η εισβολή ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας σε σπίτι υπόπτου και η απρόκλητη χρήση βίας για τη σύλληψή του συνιστούν εξευτελιστική μεταχείριση και αποτελούν πλήγμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια». Αυτό αποφαίνεται το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για τη διαχρονική και προσφιλή αστυνομική τακτική, προσθέτοντας ακόμα ένα σημαντικό σκεπτικό στην πλούσια νομολογία του για την ένστολη αυθαιρεσία και την κατάλυση του κράτους Δικαίου από το ίδιο το κράτος. Στην παρούσα απόφαση, το κράτος που φέρει την ευθύνη σε βάρος του προσφεύγοντος πολίτη είναι το γαλλικό. Ο 64χρονος Joseph Castellani που ζει στο Contes της Νίκαιας κρίθηκε ύποπτος για απειλή και αντίσταση κατά της αρχής με χρήση βίας. Δόθηκε εντολή να συλληφθεί από άνδρες του GIPN (σώμα ειδικών δυνάμεων της γαλλικής αστυνομίας), οι οποίοι εισέβαλαν στην οικία του και άσκησαν βία εναντίον του, χωρίς ο ένοικος του σπιτιού να τους προκαλέσει και κυρίως χωρίς να διασφαλιστούν οι απαραίτητες εγγυήσεις για την παρέμβασή τους. Το «ντου» των πάνοπλων αστυνομικών στο σπίτι του Castellani έγινε κατόπιν παραβίασης της εισόδου της οικίας, όπου ο ύποπτος υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς και επιπλέον ταπεινώθηκε από τους αστυνομικούς στα μάτια της οικογένειάς του. Ωστόσο, τα γαλλικά δικαστήρια έκριναν δικαιολογημένη την παρέμβαση των ειδικών δυνάμεων και επιδίκασαν στον προσφεύγοντα ένα μικρό ποσό αποζημίωσης λόγω της μη παροχής ιατρικής περίθαλψης ενώ τελούσε τραυματισμένος υπό κράτηση. Ο Γάλλος πολίτης, που εξάντλησε όλα τα ένδικα μέσα στην πατρίδα του, έφτασε μέχρι το ανώτατο δικαστήριο το οποίο διαπίστωσε πως «δεν είχε αποδειχθεί ότι η παρέμβαση του GIPN είχε αιτιώδη συνάφεια με το επιζήμιο αποτέλεσμα που υπέστη ο προσφεύγων». Επιπλέον, το Στρασβούργο, αναγνωρίζοντας τους σημαντικούς τραυματισμούς του προσφεύγοντος και την ψυχική του ταλαιπωρία, επισήμανε ότι η παρέμβαση ειδικών δυνάμεων, οι οποίες συνήθως εμπλέκονται σε καταστάσεις ακραίας βίας, θα μπορούσε να συνεπάγεται ιδιαίτερους κινδύνους κατάχρησης εξουσίας και παραβίασης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Επομένως, η παρέμβαση τέτοιων μονάδων έπρεπε να περιβάλλεται από επαρκείς εγγυήσεις. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την απόφαση (την οποία δημοσιεύει το echrcaselaw.com), το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι η επιχείρηση σύλληψης στο σπίτι του προσφεύγοντος έγινε με βίαιο τρόπο από ένοπλους αστυνομικούς, ενώπιον τρίτων ατόμων χωρίς σωστό σχεδιασμό και κατέληξε ότι δεν πραγματοποιήθηκε με τρόπο ώστε να διασφαλιστεί πως τα χρησιμοποιούμενα μέσα ήταν απολύτως απαραίτητα για την επίτευξη του τελικού στόχου της.
Εκρινε ότι η φυσική δύναμη που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν αναγκαία. Πρόκειται για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση του προσφεύγοντος και έτσι το δικαστήριο επιδίκασε να του καταβάλει το γαλλικό κράτος αποζημίωση για ηθική βλάβη ποσού 22.800 ευρώ. Μάλιστα στο αναλυτικό και προσεκτικό σκεπτικό τους οι δικαστές, αναφερόμενοι στον προγραμματισμό της επιχείρησης, στην αρχή ξεκαθαρίζουν ότι δεν είναι καθήκον τους να αποφανθούν σχετικά με την επιλογή μιας συγκεκριμένης μονάδας για τη σύλληψη ενός ατόμου που θα εξεταστεί σε ποινική έρευνα, στη συνέχεια επαναλαμβάνουν μια προηγούμενη διαπίστωση, ότι «η παρέμβαση ειδικών δυνάμεων, οι οποίες συνήθως εμπλέκονταν σε καταστάσεις ακραίας βίας ή ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις όπου απαιτούσαν άμεσες και σταθερές αντιδράσεις, θα μπορούσε να συνεπάγεται ιδιαίτερους κινδύνους κατάχρησης εξουσίας και παραβίασης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Επομένως, η παρέμβαση τέτοιων μονάδων έπρεπε να περιβάλλεται από επαρκείς εγγυήσεις».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
