«Παγωμένες» οι δίκες για τα δάνεια σε Ελβετικό φράγκο
Στον.. «πάγο» μπαίνουν εδώ και αρκετούς μήνες οι δίκες για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο εν αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που θα αποφανθεί για τη θεμελίωση ή μη της αστικής ευθύνης του Δημοσίου. Κατά τους προσφεύγοντες , το Δημόσιο οφείλει να τους αποζημιώσει για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την παραβίαση […]
Στον.. «πάγο» μπαίνουν εδώ και αρκετούς μήνες οι δίκες για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο εν αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που θα αποφανθεί για τη θεμελίωση ή μη της αστικής ευθύνης του Δημοσίου. Κατά τους προσφεύγοντες , το Δημόσιο οφείλει να τους αποζημιώσει για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την παραβίαση οδηγίας της ΕΕ περί προστασίας των καταναλωτών.
Όπως αναφέρεται σε πρόσφατη απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (αριθμός απόφασης 3607/2020):
«…1.Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή οι ενάγοντες (συνολικά 2), λήπτες τραπεζικού στεγαστικού τοκοχρεωλυτικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, παραδεκτώς, ζητούν, κατόπιν μετατροπής του αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό με το κατατεθέν στις 13.11.2019 υπόμνημα τους, να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει, νομιμοτόκως, σε καθέναν από αυτούς το ποσό των 90.000 ευρώ και συνολικά 180.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που, κατά τους ισχυρισμούς τους, υπέστησαν από την φερόμενη κατάφωρη παραβίαση του κοινοτικού δικαίου κατά την έκδοση της 39616/2013 Διαταγής Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και της 8106/2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων).
2. Επειδή, στο άρθρο 1 του ν.3900/2010 «Εξορθολογισμός διαδικασιών και επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και άλλες διατάξεις» (Α’213), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 40 παρ.1 του ν.4055/2012, Α’51, ορίζεται ότι: «1. Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε τακτικού διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με πράξη τριμελούς επιτροπής, αποτελούμενης από τον Πρόεδρο του, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο του αρμόδιου καθ’ ύλην Τμήματος, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων ή του Γενικού Επιτρόπου των διοικητικών δικαστηρίων, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων … Η πράξη της Επιτροπής δημοσιεύεται σε δύο ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών και συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα … 2. …3. …».
3. Επειδή, με την ./2.10.2019 πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του ν. 3900/2010 έγινε δεκτή η από 19.9.2019 αίτηση (ΠΑ ./2019) του Ελληνικού Δημοσίου και διατάχθηκε να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας η εκκρεμής ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή με ΓΑΚ./13.10.2015 και να δημοσιευθεί η πράξη αυτή στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ». Με την εν λόγω αγωγή, ο ενάγων ζητεί, καθ’ ερμηνεία του δικογράφου, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 105 ΕΙΣ.Ν.Α.Κ., να υποχρεωθεί το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να του καταβάλει τα ειδικά αναφερόμενα στην αγωγή ποσά για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που υπέστη από την, κατά τους ισχυρισμούς του, προδήλως παράνομη 824/2014 απόφαση του Αρείου Πάγου. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε ως απαράδεκτος λόγος αναιρέσεως περί παραβίασης κανόνων ουσιαστικού δικαίου (άρθρο 560 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.), με τον οποίο (λόγο) ο ενάγων είχε πλήξει την 92/2013 απόφαση Ειρηνοδικείου, απορριπτική αγωγής αποζημίωσης που είχε ασκήσει κατά αεροπορικής εταιρείας, για την αποκατάσταση της ζημίας που είχε υποστεί από την καθυστέρηση της πτήσης του. Κατά τον ενάγοντα, το πρόδηλο σφάλμα της αναιρετικής δικαστικής απόφασης έγκειται στην προφανή παραβίαση των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 για την αποζημιωτική ευθύνη των αεροπορικών εταιρειών, όπως ερμηνεύονται από το ΔΕΕ (με επίκληση σχετικής νομολογία). Συγκεκριμένα, με την πράξη αυτή (./2.10.2019) της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του ν. 3900/2010 αποφασίστηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, δεδομένου ότι με την ως άνω αγωγή τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα των ουσιαστικών προϋποθέσεων θεμελίωσης της αστικής ευθύνης του Δημοσίου από ζημιογόνες πράξεις/παραλείψεις οργάνων του ενταγμένων στη δικαστική λειτουργία και, συγκεκριμένα, από δικαστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων όλων των βαθμών. Περαιτέρω, με την ίδια αυτή πράξη επισημάνθηκε ότι η έκδοση της συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα. Εξάλλου, με τις 16, 17 και 19/2.10.2019 πράξεις της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του ν.3900/2010 εισήχθησαν ενώπιων του Συμβουλίου της Επικρατείας οι με αριθμό εισαγωγής ΑΓ ./27.10.2015, ΑΓ ./8.7.2016 και ΑΓ ./10.10.2016 εκκρεμείς ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας αγωγές, ενόψει του ότι με αυτές τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα των ουσιαστικών προϋποθέσεων θεμελίωσης της αστικής ευθύνης του Δημοσίου από ζημιογόνες πράξεις/παραλείψεις οργάνων του ενταγμένων στη δικαστική λειτουργία και, συγκεκριμένα, από δικαστικές αποφάσεις διοικητικών δικαστηρίων όλων των βαθμών, από παραγγελίες που εκδίδουν εισαγγελικοί λειτουργοί στο πλαίσιο της εκούσιας δικαιοδοσίας και από πράξεις ανακριτικών οργάνων που εκδίδονται στο πλαίσιο της ποινικής προδικασίας, αντίστοιχα.
4.Επειδή, οι ενάγοντες με την κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το κατατεθέν στις 13.11.2019 υπόμνημα, προβάλλουν κατάφωρη παραβίαση του κοινοτικού δικαίου, ειδικότερα της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, κατά την έκδοση της ./2013 Διαταγής Πληρωμής και της 8106/2014 απορριπτικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που λήφθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δεδομένου ότι εκδόθηκαν κατά προφανή αντίθεση προς τη σχετική νομολογία του Δ.Ε.Ε., την οποία επικαλούνται. Υποστηρίζουν ειδικότερα, ότι τα δικαστικά όργανα κατά την ενώπιον τους διαδικασία έκδοσης διαταγής πληρωμής και εκδίκασης αίτησης ασφαλιστικών μέτρων παρέλειψαν να προβούν «στον αυτεπάγγελτο και προληπτικό δικαστικό έλεγχο» της σύμβασης στεγαστικού δανείου σε συνάλλαγμα ελβετικού φράγκου που συνήφθη μεταξύ αυτών και επαγγελματία, για την οποία δεν τηρήθηκε από το δεύτερο η ελάχιστη ενημέρωση σχετικά α) με τον κίνδυνο από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, σύμφωνα με το στοιχείο χ της περίπτωσης 2 της παραγράφου Β της 2501/31.3.2002 Πράξης του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας (Π.Δ.Τ.Ε.) «Ενημέρωση των συναλλασσόμενων με τα πιστωτικά ιδρύματα για τους όρους που διέπουν τις συναλλαγές τους» (Α’277/18.11.2002), καθώς και β) τη δυνατότητα και το κόστος χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης του κινδύνου από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας, σύμφωνα με το στοιχείο χι της περίπτωσης 2 της παραγράφου Β της ανωτέρω Π.Δ.Τ.Ε. Από τις κατά τα ανωτέρω αποδιδόμενες παρανομίες, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι υπέστησαν ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας ζητούν, κατ’ άρθρο 105 ΕΙΣ.Ν.Α.Κ., ως χρηματική ικανοποίηση, τα αναφερόμενα στην πρώτη σκέψη της παρούσας απόφασης.
5. Επειδή, δεδομένου ότι με την κρινόμενη αγωγή οι ενάγοντες ζητούν, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 105 ΕΙΣ.Ν.Α.Κ., να υποχρεωθεί το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο στην αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από τις, κατά τους ισχυρισμούς τους, προδήλως παράνομες ./2013 διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και 8106/2014 απορριπτικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, το πρόδηλο δε της παρανομίας κατά τους ενάγοντες έγκειται στην παραβίαση της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, περί προστασίας των καταναλωτών, όπως αυτή έχει ερμηνευτεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε ανακύπτει εν προκειμένω το ζήτημα των ουσιαστικών προϋποθέσεων θεμελίωσης της αστικής ευθύνης του Δημοσίου από ζημιογόνες πράξεις/παραλείψεις οργάνων του ενταγμένων στη δικαστική λειτουργία και, συγκεκριμένα, από αποφάσεις δικαστών των πολιτικών δικαστηρίων, για το οποίο εκδόθηκε η ανωτέρω ./2.10.2019 πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του ν.3900/2010, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει, κατ’ άρθρο 1 παρ.1 του ν.3900/2010, να ανασταλεί η πρόοδος της παρούσας δίκης μέχρι να δημοσιευθεί απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της σχετικής με την ./2.10.2019 πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του ν. 3900/2010 με ΓΑΚ./13.10.2015 αγωγής.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Αναστέλλει την πρόοδο της δίκης έως τη δημοσίευση απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας επί της εισαχθείσας ενώπιον του, με την ./2.10.2019 πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1 του ν.3900/2010, με ΓΑΚ./13.10.2015 αγωγής. Ακολούθως, θα οριστεί νέα δικάσιμος, στην οποία θα κλητευθούν να παρασταθούν οι διάδικοι…»
Πηγή: isokratis.gr
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr