Αυτοκτονία κρατουμένου λόγω έλλειψης μέτρων από τις αρχές – Παραβίαση δικαιωμάτων έκρινε το ΕΔΔΑ και επιδίκασε αποζημίωση άνω των 78.000 ευρώ

Έμεινε κρατούμενος μόνος σε κελί επί 40 λεπτά, παρά το γεγονός πως είχε γίνει γνωστό πως είχε αυτοκτονικές τάσεις. Η τραγική εξέλιξη ήταν ο 40χρονος να βρεθεί κρεμασμένος. Για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή καταδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) τις κρατικές αρχές επισημαίνοντας πως δεν έλαβαν τα αναγκαία προληπτικά μέτρα για την αποτροπή της αυτοκτονίας.

Η υπόθεση αφορούσε την εικαζόμενη παράλειψη του κράτους στην υποχρέωσή του να προστατεύσει τη ζωή του γιου της προσφεύγουσας, υπηκόου Ελβετίας, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει σε ένα αστυνομικό κελί, καθώς και στο καθήκον του κράτους για αποτελεσματική διερεύνηση των περιστάσεων του θανάτου.

Την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014, περίπου στις 9 μ.μ., στο Birmensdorf (Καντόνι της Ζυρίχης), ο γιός της προσφεύγουσας, ο D.F., 40 ετών, προκάλεσε τροχαίο ατύχημα κατά την διάρκεια οδήγησης αυτοκινήτου που άνηκε στον εργοδότη του. Αυτός βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών. Δεν υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς και δεν προκάλεσε σε τρίτους βλάβη.

Προκειμένου να συντάξουν την έκθεσή τους, οι αστυνομικοί που απεστάλησαν στο σημείο του ατυχήματος αποφάσισαν να συμπεριλάβουν στη διαδικασία την κα Frick, η οποία είχε κληθεί από τον γιο της και εν τω μεταξύ έφτασε επίσης στο σημείο του ατυχήματος.

Η μεταφορά στο αστυνομικό τμήμα

Κρίθηκε απαραίτητο να ληφθούν δείγματα αίματος και ούρων από το D.F. για αποδεικτικούς σκοπούς. Οι δύο αστυνομικοί τον μετέφεραν σε νοσοκομείο, όπου τους συνάντησε η κα Frick, η οποία τους είχε ακολουθήσει με δικό της αυτοκίνητο. Στο νοσοκομείο, αφού ενημερώθηκε για την ανάγκη περαιτέρω εξετάσεων, ο γιος της άρχισε να φαίνεται αρκετά πιο ταραγμένος.

Περίπου στις 10.50 μ.μ. αστυνομικός κάλεσε το Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας της Αστυνομίας της Ζυρίχης από το νοσοκομείο, ενημερώνοντάς το ότι ένας γιατρός έπρεπε να σταλεί στο αστυνομικό τμήμα του αυτοκινητόδρομου Urdorf επειδή ο D.F., ο οποίος επρόκειτο να μεταφερθεί εκεί, είχε εκφράσει τάσεις αυτοκτονίας.

Περίπου στις 11.15 μ.μ. ο D.F. έφτασε στο αστυνομικό τμήμα με τους δύο αστυνομικούς και την προσφεύγουσα. Στο κέντρο οι αστυνομικοί αποφάσισαν να μεταφέρουν τον D.F. σε ένα κελί που βρίσκεται στο υπόγειο του αστυνομικού τμήματος. Αυτός άρχισε να διαμαρτύρεται βίαια για τον εγκλεισμό του στο κελί και προσπάθησε να διαφύγει.

Μετά την μεταφορά του D.F. στο κελί του από τους αστυνομικούς με τη βία, οι τελευταίοι τελικά κατάφεραν να τον πείσουν να παραμείνει εκεί μέχρι να φτάσει ο γιατρός. Περίπου στις 00.35 π.μ. ο γιατρός που είχε κληθεί έφτασε στο αστυνομικό τμήμα του αυτοκινητόδρομου. Αυτός αποφάσισε να αναβάλει την επίσκεψή του στο κελί του D.F. μέχρι να φτάσουν οι αστυνομικές ενισχύσεις. Στις 01.05 π.μ., όταν και οι υπόλοιποι αστυνομικοί είχαν καταφτάσει στο αστυνομικό τμήμα, ο γιατρός με συνοδεία αστυνομικών τον επισκέφτηκε στο κελί του, όπου βρέθηκε να κρέμεται με τον καβάλο του τζιν που φορούσε από ένα πλέγμα εξαερισμού.

Οι κρατικές αρχές απέρριψαν τις προσφυγές

Η μητέρα του αυτόχειρα προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καντονίου, το οποίο αρνήθηκε να κινήσει ποινική διαδικασία ελλείψει ενδείξεων αποδεικτικού αδικήματος. Στη συνέχεια προσέφυγε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο όπου απέρριψε την έφεση, θεωρώντας πως δεν υπήρξε αμέλεια στη μεταφορά στο αστυνομικό τμήμα.

Σύμφωνα, ωστόσο, με το ΕΔΔΑ, στην έκθεση αυτοψίας του, το Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο (IRMZ) ανέφερε ότι η τοποθέτηση του σε μεμονωμένο κελί, με τις «τρέχουσες» αυτοκτονικές τάσεις, με απόπειρες αυτοκτονίας κατά το παρελθόν και το «πρόβλημα του αλκοόλ», αποτελούσαν παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με αυτοκτονίες υπό κράτηση και ότι τουλάχιστον δύο από αυτούς τους παράγοντες υπήρχαν στην περίπτωση του DF.

«Οι αρχές γνώριζαν ή έπρεπε να γνωρίζουν, τότε, ότι ο D.F. κινδύνευε να αυτοκτονήσει και ότι αυτό αποτελούσε ένα σαφή και άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του. Επιπλέον οι αρχές είχαν αρκετές πληροφορίες και γνώριζαν την ιδιαίτερη ευπάθεια του D.F. Επομένως, οι αρχές θα έπρεπε να είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χρειαζόταν σαφώς στενή παρακολούθηση» αναφέρεται στην απόφαση.

«Οι αρχές δεν έπρεπε να αφήσουν τον D.F. μόνο του σε ένα κελί χωρίς επίβλεψη για 40 λεπτά. Οι αρχές θα μπορούσαν, με μια λογική και όχι υπερβολική προσπάθεια, να μετριάσουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας του» σημειώνεται και προστίθεται: «Η ευθύνη των αρχών έγκειται στη μεταχείριση του D.F. ως ατόμου ικανού να αντέξει το άγχος και τις πιέσεις που υπέστη, χωρίς να δώσουν επαρκή προσοχή στην προσωπική του κατάσταση».

Όπως, όμως, τονίζεται στην απόφαση του ΕΔΔΑ «ούτε το Ανώτατο Δικαστήριο, ούτε το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο βασίστηκαν στην έκθεση αυτοψίας του Ιατροδικαστικού Ινστιτούτου που ανέφερε τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με αυτοκτονίες κατά την κράτηση».

Το Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο είχε αναφέρει επίσης ότι θα ήταν καλύτερα να κληθεί ψυχίατρος και όχι γιατρός. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα που διατύπωσε σχετικά με το θέμα αυτό η προσφεύγουσα, θεωρώντας ότι η ιδιότητα του γιατρού δεν είχε σημασία, δεδομένου ότι ο εν λόγω γιατρός είχε φτάσει μετά το θάνατο του DF.

Για το λόγο αυτό το ΕΔΔΑ καταλήγει πως υπήρξε απουσία, δεδομένης της ιδιαίτερα ευάλωτης κατάστασης του γιου της προσφεύγουσας, επαρκούς προστασίας «από το νόμο», ικανής να διαφυλάξει το δικαίωμα στη ζωή, καθώς και να αποτρέψει παρόμοιες απειλητικές για τη ζωή ενέργειες στο μέλλον και παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή. Το ΕΔΔΑ επιδίκασε ποσό 5.796 ευρώ για αποζημίωση, 50.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 22.307 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr