Η κλιμάκωση ή αλλιώς η ραγδαία αύξηση του αριθμού των νόμιμων (με εισαγγελική έγκριση εννοώ) παρακολουθήσεων εξηγείται επισήμως με όρους εθνικής ασφάλειας γεωπολιτικών αλλαγών π.χ το μεταναστευτικό. Το αριθμητικό δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Το κυριότερο είναι η αδυναμία να πειστεί το απλός πολίτης ότι όλα αυτά γίνονται πράγματι για λόγους εθνικής ασφάλειας. Η διαχρονική δηλαδή θεσμική αναξιοπιστία
Δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί εντός του έτους, αφού η πολιτική ηγεσία δεν το έχει απορρίψει-Η σκέψη , κυρίως των εισαγγελέων που το προτείνουν, είναι να φύγουν όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω προβλημάτων υγείας ή ΄άλλου λόγου- Πως είχε γίνει το 2008 που αποχώρησαν περίπου 80 δικαστές.
“Οι δικαστές κρίνονται για τις αποφάσεις τους, δεν στοχοποιούνται”, είπε στην ομιλία της για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας η πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρώην πρόεδρος του ΣτΕ , Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Οι δικαστές ήδη μίλησαν για πολιτικά υποκινούμενη επίθεση , οι δικηγόροι (ΔΣΑ) μιλούν για αναγκαίο σεβασμό του τεκμηρίου αθωότητας και αναφέρουν πως “..οι δικαστικές αποφάσεις προφανώς και επιδέχονται κριτικής, η οποία όμως δεν μπορεί να καταλήγει σε συλλήβδην απαξίωση της δικαιοδοτικής λειτουργίας”. Όσο για τα πολιτικά κόμματα (όχι όλα και όχι με την ίδια ένταση) αποδέχονται ή όχι μια δικαστική απόφαση ανάλογα με τη δική τους θέση. Τελικά – ερωτάται- θέλουμε μια δικαιοσύνη ακριβοδίκαιη (με τα λάθη της προφανώς) με την οποία δεν συμφωνούμε πάντα ή μια δικαιοσύνη που απλώς κάνει αυτό που μας αρέσει;
Ο Δημ. Παπαγγελόπουλος και η Ελένη Τουλουπάκη κατηγορούνται και θα δικαστούν ότι συνήργησαν για να “προστατεύσουν” δυο υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι ότι “έστησαν” την υπόθεση Novartis σε βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων. O πρώην υπουργός κατηγορείται – για πλημμέλημα όμως- ότι παρενέβη σε ανοιχτές υποθέσεις (μεταξύ των οποίων και στη Novartis στο αρχικό της στάδιο) για να επηρεάσει εισαγγελείς. Αυτά λέει μέσες άκρες το βούλευμα του Αρείου Πάγου.
Ο όρος “γυναικοκτονία” ως αυτοτελές αδίκημα είναι πλέον στη συζήτηση, κυρίως ως προς το γεγονός ότι αφενός αποτελεί τον ορισμό της ακραίας μορφής έμφυλης βίας και αφετέρου για να σταλεί και σε ουσιαστικό (μη δυνατότητας ελαφρυντικού) αλλά και σε συμβολικό επίπεδο ένα σαφές μήνυμα μη ανοχής
Το dikastiko.gr αποκαλύπτει την συνάντηση που ορίστηκε , στο παρά πέντε της ψήφισης, για να βρεθεί χρυσή τομή- Οι δικηγόροι κατεβαίνουν σε αποχή την Τρίτη για τη διάταξη.
Οι δικηγόροι είναι στα κάγκελα μετά την αποκάλυψη του dikastiko.gr, διότι θεωρούν πως μετακυλίεται ουσιαστικά η ευθύνη για τις καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη , ενώ παραγνωρίζεται η ευθύνη της ίδιας της Πολιτείας στη διάθεση των πόρων για να λυθεί το πρόβλημα. Η εξισορρόπηση... με τους δικαστές
Το έγγραφο που όπως καταγγέλλεται από την Ελένη Τουλουπάκη, αλλοιώθηκε στη μετάφραση για τη δικογραφία της ερευνώμενης “σκευωρίας” Novartis, είναι μια εξαιρετικά σημαντική θεσμική παρεκτροπή. Πλην δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία της υπόθεσης για τον Ανδρέα Λοβέρδο αφού (σε 3 δικογραφίες αλλά κυρίως και ) στη δική του υπάρχει αυτούσιο και λογοδοτεί (και) με βάση αυτό.
Είναι σύνηθες το φαινόμενο να επιρρίπτονται οι ευθύνες από τον ένα επαγγελματικό κλάδο στον άλλο. Ας αναλογιστούμε όμως όλοι το μερίδιο ευθύνης και κυρίως το Κράτος το δικό του.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει πλέον. Έχουμε ξεφύγει από το στάδιο του “η ποινή θα είναι ίδια αφού η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής τιμωρείται ούτως ή άλλως με ισόβια”. Είναι περίπου προφανές πως οι δολοφονίες γυναικών πρέπει να αποτελέσουν μια διακριτή ποινική κατηγορία.
Άδειος (σε στοιχεία για τος δράστες) παραμένει ως φαίνεται ο φάκελος που έθεσε υπό διερεύνηση η Ελληνική Δικαιοσύνη πριν από περίπου 1 χρόνο (10 μήνες μετά την αναψηλάφηση της υπόθεσης που διέταξε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη) για το έγκλημα της Marfin.
Αν παρατηρήσει κανείς με προσοχή, γνωρίζοντας την ανθρωπογεωγραφία του χώρου, τις θέσεις για τον νέο Κωδικα Οργανισμού Δικαστηρίων θα δει μια πάγια παθογένεια: ο κάθε κλάδος ζητεί μεν επιτάχυνση, αλλά χωρίς να ακουμπά το δικό του χώρο. Π.χ Οι δικαστές ζητούν πλαφόν στις αναβολές (στο οποίο κλωτσουν οι δικηγόροι) και οι δικηγόροι ζητούν ουσιαστικά να έχουν λόγο για τις προαγωγές δικαστών , που πλέον θα γίνονται με πήχη ταχύτητας ( στον οποίο αντιδρούν οι δικαστές)
Περίπου ως θιγόμενη εμφανίστηκε πρόσφατα η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος από δημοσιεύματα για τις καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη με αφορμή την απόλυση εισαγγελέα που καθυστερούσε ή έχασε αμέτρητες δικογραφίες. Μιλάει- δικαίως- για ανάγκη να μην υπάρχουν γενικεύσεις αλλά ξεχνά πως οι καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη είναι πρόβλημα που το διαπιστώνει κανείς αβίαστα στην καθημερινότητα των δικαστηρίων.
Το 2022 δεν είναι - ευτυχώς- 2020. Οι τόνοι έχουν πέσει, η προεκλογική περίοδος είναι ήρεμη και ευπρεπής και οι δικαστές - γενικώς- κερδίζουν, βήμα- βήμα στις διεκδικήσεις τους. Θα μου πείτε ξέχασαν όσα έγιναν στο παρελθόν; Όχι βέβαια αλλά γι’ αυτό γίνονται εκλογές. Για να επιδοκιμάζονται ή να αποδοκιμάζονται πεπραγμένα
Είναι δυνατόν να πληρώσει δικηγόρος για να αναλάβει μια υπόθεση; Είναι δυνατόν να μπει σε υπόθεση ένας δικηγόρος για να δώσει τη δικογραφία σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους και μετά να αποχωρήσει; Εγώ λέω όχι, αλλά οι “διάβολοι” γύρω μου επιμένουν πως γίνονται κι αυτά...
Η υπόθεση Κορκονέα (σχετικά με την δολοφονία Γρηγορόπουλου) αλλάζει την πορεία εκ νέου της ποινικής δίκης σχετικά με την χορήγηση του ελαφρυντικού του (πρότερου έντιμου βίου, το αποκαλούσαμε παλιά) “σύννομου βίου”.
Η οδηγία δεν αποσύρθηκε – όπως είπε και δημόσια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- αλλά θα εισαχθεί προς ψήφιση. Γιατί αντέδρασαν Βορίδης, Πλεύρης, Γεωργιάδης- Τι είπε ο Παν. Πικραμμένος και πως χειρίστηκε το θέμα ο Κωστας Τσιάρας.
Είναι γνωστό ότι από την 1η Μαρτίου αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, το όνομα του οποίου δεν έχει καταστεί γνωστό, μελετά ανάσυρση από το αρχείο της αναφοράς Βγενόπουλου κατά της Βασιλικής Θάνου. Για πολλούς η ανάσυρση απο το αρχείο είναι όχι νομική αλλά περισσότερο ηθική ανάγκη, με την έννοια ότι δεν πρέπει να πλανάται η αίσθηση ότι μπορεί η δικαιοσύνη να λειτουργεί σε ορισμένες περιπτώσεις με συντεχνιακή λογική. Να σπεύδει βραδέως δηλαδή όταν πρόκειται για υποθέσεις με “εμπλεκόμενους” δικαστικούς λειτουργούς
Ο εισαγγελέας Εφετών Παν. Παναγιωτόπουλος έγραφε πριν από 2 χρόνια “μήπως ήγγικεν η ώρα κατάργησης της ενδιάμεσης διαδικασίας των δικαστικών συμβουλίων;”. Μια κουβέντα εξαιρετικά επίκαιρη που τίθεται μετ’ επιτάσεως από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασ.Πλιώτα
Από την κραυγή απόγνωσης της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη, τα ερωτήματα συγγενών θυμάτων και τα παράπονα διαδίκων, έως την διαμαρτυρία της Καμάλα Χάρις στον πρωθυπουργό για την υπόθεση του νεαρού δολοφονηθέντος αφροαμερικανού στον Λαγανά, ένα είναι το κοινό σημείο: Οι αναβολές των δικών, η καθυστέρηση στην οριστική απονομή της Δικαιοσύνης.
Η πρόταση έχει ήδη υποβληθεί από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασ. Πλιώτα. Ήδη προβλέπεται στις περιπτώσεις κάποιων κακουργημάτων, αλλά τίθεται επί τάπητος το ερώτημα επέκτασής του σε όλα τα κακουργήματα. Τι είπε ο υφυπουργός Δικαιοσύνης, Γ. Κώτσηρας
Είναι μια από τις προτάσεις που έχουν πέσει το τραπέζι πολλές φορές, και απορρίπτεται μετά βδελυγμίας από πολλές πλευρές των δικαστηρίων, πλην τίθεται διαρκώς μετ’ επιτάσεως. Μήπως το 2022 είναι μια χρονιά που θα συζητηθεί ή ο “προεκλογικός χρόνος” είναι ακατάλληλος για τέτοιες προτάσεις;
Η επισήμανση του “Χαμόγελου του παιδιού” είναι σοκαριστική για την περίπτωση της δολοφονίας του 7χρονου αγοριού στην Κυψέλη: “θα μπορούσε να είχε σωθεί”!
Οι διαμαρτυρίες για μη άσκηση δίωξης για εγκληματική οργάνωση , “χτυπάνε” στην ίδια τη διατύπωση του νόμου που απαιτεί τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων από τους δράστες της δολοφονίας του Άλκη– Αυτό δεν σημαίνει όμως πως όλα αυτά που ακολούθησαν δεν ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη ως “ίχνη” εγκληματικής οργάνωσης
Η άδεια λειτουργίας δεν σημαίνει βέβαια πως θα λειτουργούν με βάση το νόμο τα μέλη τους. Αλλά δείχνουν και τη στάση απέναντι σε αυτά που θεσμοθετεί η πολιτεία. Αν δεν υπάρχει ο στοιχειώδης σεβασμός στα ελάσσονα πως να μιλήσουμε για τα μείζονα;
Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προτείνει ουσιαστικά κατάργηση της ενδιάμεσης διαδικασίας για την παραπομπή στο ακροατήριο, ως μια από τις πρωτοβουλίες που μπορούν να αναληφθούν για να επιταχυνθεί η ποινική δίκη και να αποσυμφορηθούν τα δικαστήρια.
Αντί κραυγών και αφορισμών δείτε τους αριθμούς: “4.500 βιασμοί κάθε χρόνο στην Ελλάδα και μόνο 10 καταδίκες…”. Το τοίχος της σιωπής, η ενοχοποίηση των θυμάτων και ο κοινωνικός στιγματισμός
Γιατί ανώτεροι δικαστές (νυν και συνταξιούχοι) βλέπουν και πάλι εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης πίσω από τις εκατέρωθεν επιθέσεις που δέχεται με αφορμή την κλήτευση δημοσιογράφων προς απολογία για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου . Η αποστροφή «πάντα υπάρχουν «Iούδες και Εφιάλτες» και η διαβεβαίωση πως «οι δικαστές δεν επηρεάζονται».
Στα λόγια του πρώην υπουργού θα πρέπει να αναζητήσουμε την ουσία και όχι το ύφος. Και από όσα είπε προχθές, θα σταχυολογήσω δυο προτάσεις, που σίγουρα θα τις βρούμε μπροστά μας. Ανεξάρτητα αν αυτές διατυπώθηκαν με τη μορφή αλλαγής κανόνων παιχνιδιού και ποδηγέτησης ή όχι.
