Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης επιτέθηκε με σφοδρότητα και εκφράσεις βαριές στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ε.τ και επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα , με αφορμή την παρέμβασή του ώστε να διερευνηθούν οι δημόσιες καταγγελίες των πρώην βουλευτών του κόμματος Αντ. Μυλωνάκη και Αικατερίνης Αλεξοπούλου για “τα 500 ευρώ που έδιναν σε μετρητά στο κόμμα από την βουλευτική αποζημίωση κάθε μήνα”.
Ο Αν. Κανελλόπουλος λέει στο dikastiko.gr πως “πρέπει να τελεστεί συνταγματικό και δικαστικό πραξικόπημα για να κοπεί το “ΕΑΝ” από τον Άρειο Πάγο”. Προαναγγέλλει συνδυασμούς με υποψηφίους σε όλη την Ελλάδα - “Ο Κασιδιάρης θα αφήσει ελεύθερους τους ψηφοφόρους του να πράξουν κατά βούληση”. Άγνωστο (αλλά πολύ πιθανό) αν θα δηλώσει την στήριξή του στον πρόεδρο του κόμματος ΕΑΝ.
Τα στοιχεία που κατέγραψε στο dikastiko.gr o πρόεδρος της ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, Δημ. Βερβεσός, είναι αποκαρδιωτικά. Όχι μόνο για τη Δικαιοσύνη αλλά αφενός για τους πολίτες και αφετέρου για τους ίδιους τους λειτουργούς της που μοχθούν χωρίς αντίκρισμα...
Η σύγκριση μπορεί να μην είναι πάντα δόκιμη, αλλά πολλές φορές είναι αναπόφευκτη. Στην υπόθεση των fund πώς κατάφεραν οι δικαστές να εκδώσουν απόφαση σε 20 μέρες;
Η αμφισβήτηση ήταν ένα γενικευμένο φαινόμενο, όμως η υπόθεση των Τεμπών είναι το κερασάκι της τούρτας. Πλέον δεν κρίνεται συνολικά το πολιτικο-δημοσιογραφικό σύστημα της χώρας, κρίνεται και η Δικαιοσύνη. Ας το έχουν υπόψιν οι αρμόδιοι...
Σε περιπτώσεις εθνικών τραγωδιών όπως στα Τέμπη, καλό θα είναι το δημόσιο να μην ταλαιπωρεί τους πολίτες με αλλεπάλληλες εφέσεις και αναιρέσεις ώσπου να εξαντληθούν τα ένδικα μέσα. Το μήνυμα του κράτους οφείλει να μην θολώνεται από ισχυρισμούς που δίνουν την αίσθηση ότι “προσπαθεί να γλιτώσει κάνα φράγκο”.
Τι τελευταίες μέρες γίνεται διαρκής επίκληση των διατάξεων που κατηγορείται ο σταθμάρχης της Λάρισας, με αναφορά στο πλαίσιο ποινής από 10 έτη έως ισόβια κάθειρξη. Είναι άραγε τόσο απλό να οδηγεί ένα δικαστήριο σε τέτοια ποινή;
Η πειθαρχική διαδικασία που έχει εκκινήσει ο Άρειος Πάγος επί προεδρίας Μαρίας Γεωργίου είναι μια καλή αρχή που άργησε. Όχι γιατί είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους και δη δικαστές και εξοβελίζονται, αλλά γιατί η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι δίκαιη, κυρίως με τα του οίκου της.
Πως να γράψεις, πως να περιγράψεις, πως να σταθείς ψύχραιμος μπροστά στην ολική καταστροφή; Ακόμα και η καταμέτρηση είναι κατά προσέγγιση. Λες και δυο νεκροί πάνω, δυο νεκροί κάτω δεν είναι από μόνο του ένα στοιχείο τραγωδίας. Μιας ολοκληρωτικής τραγωδίας που βιώνει η Τουρκία μετά τον σεισμό των 7,8 Ρίχτερ
Η λύση άργησε, φράκαρε το συστημα απονομής δικαιοσύνης, προκάλεσε συγκρούσεις αλλά τελικά βρέθηκε. Ψηφίστηκε η διάταξη για πληρωμή του 80% των οφειλομένων (έως 31.12.2022) αποζημιώσεων.
Επί 3 χρόνια παρέμενε ανενεργή η διάταξη του ΚΠΔ για την αποχή από την ποινική δίωξη (ολοκλήρωση διαδικασίας χωρίς δίκη, χαρτούρα, εργατοώρες κλπ) για πλημμελήματα. Η διάταξη, που προφανώς επιταχύνει τις διαδικασίες, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά προ ημερών. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Η αντίληψη του κόσμου (μάλιστα ανεξάρτητα πολιτικής προέλευσης ή συμπάθειας) είναι σχεδόν παγιωμένη και σε τρομακτικά ψηλά ποσοστά. Αν λοιπόν η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι πλέον κυρίαρχη, αντιλαμβανόμαστε πόσο ζημία κάναμε όλοι όλα αυτά τα χρόνια στους θεσμούς. Πολλές φορές βέβαια με ευθύνη και των ίδιων των φορέων του θεσμού.
Είχα γράψει ένα ανάλογο κείμενο για το 2020. Δυστυχώς διαψεύστηκα, αλλά δεν εγκαταλείπω. Τα όνειρα, παρά τα όσα περί του αντιθέτου λένε, πιστεύω κοστίζουν στην ψυχή μας. Αλλά επιμένω...
Είναι τουλάχιστον άδικο να επιρρίπτεται το σύνολο της ευθύνης για αναβολές υποθέσεων στους δικηγόρους που απέχουν για δυο σοβαρά ζητήματα. Κι αν το πρώτο (και δίκαιο αφού είναι απλήρωτοι) αφορά τους ίδιους , το δεύτερο για τις εγκληματικές οργανώσεις μας αφορά όλους. Δεν τσακώνονται δηλαδή για πάρτη τους αλλά για τους κατηγορούμενους και την νομιμότητα.
Δυστυχώς γνώρισα τον καθηγητή Μαργαρίτη τα τελευταία χρόνια και δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω έναν ούτε έναν “ακαδημαϊκό” κύκλο. Με την έννοια ότι κάθε συζήτηση μαζί του ήταν ένα μάθημα νομικών και λογικής.
Άλλο πράγμα είναι να λέμε ότι η Δικαιοσύνη σε πολλές περιπτώσεις αργεί υπερβολικά να καταλήξει σε ετυμηγορία για ένα ζήτημα κι άλλο να ζητούμε να απαντήσει αυτομάτως, απνευστί και κυρίως χωρίς έρευνα γιατί εμείς θεωρούμε αυταπόδεικτα ορισμένα εγκλήματα. Προφανώς και δεν είναι έτσι...
Όσα έρχονται στο φως είναι πραγματικά γροθιά στο στομάχι. Οι “άγιοι”, όπως τους νιώθαμε τόσα χρόνια προσεγγίζουν – σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες ακόμα καταγγελίες- πτυχές “διαβόλων”. Πρόκειται όμως για πρόβλημα μόνο δικό τους ή και της έλλειψης του Κράτους που θα έπρεπε να δρα αποτελεσματικά και να μην υποκαθίσταται από ιδιώτες;
Η συζήτηση (σε υψηλό επιστημονικό επίπεδο) αφορούσε την δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας. Εξαιρετικά επίκαιρα, στην εποχή των τηλεδικών (με συμμετοχή και δικηγόρων και άλλων επιστημόνων) και της δίκης στο όνομα του “κοινού περί δικαίου αισθήματος”
Τι λένε εισαγγελικές πηγές για την σφοδρή αντίδραση των δικηγόρων με τη φράση “στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί”, σχετικά με ανακοίνωση των εισαγγελέων που μιλούσαν για “απαράδεκτες και καταχρηστικές συμπεριφορές” δικηγόρων. “Η ανακοίνωση ενόχλησε”, λένε, “γιατί μας λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν όσοι νομοθετούν”...
Ο Γ. Παπανδρέου, ο γέρος της Δημοκρατίας, είχε πει την περίφημη φράση “όταν ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι”. Στην περίπτωση της Δικαιοσύνης και οι αριθμοί δυστυχούν και οι άνθρωποι.
Η συγκυρία για τη νομοθέτηση δεν είναι και η καλύτερη: Σε προεκλογικές περιόδους, όλοι λένε και μια κουβέντα παραπάνω, αφού οι ψηφοφόροι καραδοκούν. Σωστά αλλά όταν πρόκειται για νομοθέτηση, να θυμόμαστε ότι η προεκλογική περίοδος περνά, αλλά οι νόμοι μένουν και αφορούν ανθρώπινες ζωές. Και επίσης πως οι ψηφοφόροι , όταν δώσεις μια αυστηροποίηση σε λίγο καιρό, μέχρι το επόμενο έγκλημα, θα ζητήσουν κι άλλη αυστηροποίηση.
Όπως σε κάθε περίπτωση ειδεχθούς εγκλήματος, η κοινή γνώμη, αποτελούμενη από τους πολίτες, δημοσιογράφους και πολιτικούς , ζητούν κι άλλη αυστηροποίηση ποινών. Κάποιοι το λένε ποινικό λαϊκισμό και νομοθέτηση εν θερμώ, κάποιοι άλλοι αναγκαιότητα να μπει φρένο στον εγκληματικό εκτροχιασμό. Το σενάριο πάντως είναι στο τραπέζι αλλά χωρίς πολλές πιθανότητες υλοποίησης
Ο καθηγητής Χρίστος Μυλωνόπουλος, που έχει υπάρξει ένας εκ των νομικών παραστατών και των 8 Τούρκων αξιωματικών που είχαν έρθει στη χώρα μας το 2016 την νύχτα του πραξικοπήματος στην Τουρκία, άρα με ειδική γνώση επί του θέματος, μιλάει ξεκάθαρα για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας στην περίπτωση του Έβρου
Η συζήτηση φούντωσε μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δείχνουν πως το κόμμα αγγίζει το 2% στις δημοσκοπήσεις και κυρίως στη διάρκεια της δίκης για την Χρυσή Αυγή όπου με διαφημιστικά τρικάκια στα χέρια ο Ηλίας Κασιδιάρης χαμογελούσε στο φακό δείχνοντας το όνομα του κομματός του. Μπορεί ή όχι να γίνει ; Αυτο είναι το βασικό ερώτημα που τίθεται σε κυβερνητικό επίπεδο με την απάντηση να μην ειναι ούτε εύκολη, ούτε αβίαστη.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το dikastiko.gr το Υπουργείο Δικαιοσύνης αλλάζει το άρθρο του 187 ΠΚ για την υποχρεωτική φυλάκιση για πλημμελήματα που διαπράττονται ως συμμορία. Υποχώρησε θα σου πει κάποιος. Όχι, απλώς νίκησε η κοινή λογική. Γιατί και ο πυρήνας της διάταξης δεν άλλαξε και προσαρμόστηκε στη δικαστηριακή λογική που θέλει ως τελικό κριτή της επιτυχίας μιας διάταξης τα ίδια τα δικαστήρια.
Τι είπε τελικά η (βραδυπορούσα και με ευθύνες για την παραγραφή) Δικαιοσύνη για τα μαύρα ταμεία της Γερμανικής εταιρίας; Πως αυτά μεν υπήρχαν αλλά δεν προέκυψε ότι τα χρήματα διοχετεύθηκαν σε μίζες προς στελέχη του ΟΤΕ. Εν ολίγοις πως τα …έτρωγαν κυρίως μεταξύ τους οι διαχειριστές τους «σε βάρος της εταιρίας».
Γιατί η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έδωσε εντολή στις εταιρείες κινητής να μη «σβήσουν» τα ίχνη του Predator από τον φάκελο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.
Μεταρρυθμιστικό πλαίσιο προανήγγειλε ο πρώην πρωθυπουργός για τη Δικαιοσύνη χωρίς να το εξειδικεύσει. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι πως θα έρθουν μισθολογικές αυξήσεις στους δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους και φορολογικές ελαφρύνσεις στους δικηγόρους (κατάργηση τέλους επιτηδεύματος, αφορολόγητο 10.000 ευρω) . Μείωση επίσης των θέσεων αντιπροέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιέλαβε στις αναφορές του στην ομιλία του στη ΔΕΘ τη Δικαιοσύνη ως ένα θεσμικό παράγοντα που χωρεί – πολύ – βελτίωση στους χρόνους της. Και είχε δίκιο. Άλλωστε – παρά τις προσπάθειες- χρειάζεται τόλμη και από τους δικαστές αλλά και την πολιτική εξουσία. Με πόρους και ενίσχυση.
Η τοποθέτηση του Μητροπολίτη Χρυσόστομου είναι μια απο αυτές που όχι μονο απομακρύνουν το κόσμο απο την εκκλησία αλλά γεννούν ένα ερώτημα: Σκέφτονται πριν μιλήσουν;
Στην έκθεση πεπραγμένων για το 2021 η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών περιγράφει και αιτιολογεί μια πανευρωπαϊκή έκρηξη νόμιμων παρακολουθήσεων επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες για να μην γίνονται καταχρήσεις κατά των δικαιωμάτων των πολιτών.
