Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι, η ενάγουσα διαγράφηκε μεν από τα μητρώα ασφαλισμένων του ΕΦΚΑ, δικαιούνταν, ωστόσο, σύνταξη λόγω αναπηρίας από τον ασφαλιστικό αυτό φορέα. Επομένως, η ενάγουσα δεν μπορεί να εξομοιωθεί με ανασφάλιστο άτομο.
Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή αναγνωρίζοντας την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 6.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης.
Στην υπό κρίση υπόθεση, καθότι δεν αποδείχθηκε η έκδοση νέου αποσπάσματος της ένδικης κατασχετήριας έκθεσης για την κατ' άρθρο 1018 ΚΠολΔ επίσπευση νέου πλειστηριασμού, ο λόγος ανακοπής έγινε δεκτός και ακυρώθηκε η πράξη κατάθεσης δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού.
"Στη γυναίκα που κυοφορεί για λογαριασμό άλλης καταβάλλεται αποζημίωση για σωματική καταπόνηση ύψους 10.000 ευρώ για μονήρη κύηση και 15.000 ευρώ για πολύδυμη κύηση. Η αποζημίωση οφείλεται μόνο αν έχει χορηγηθεί η απαιτούμενη από το νόμο δικαστική άδεια."
Οι περιορισμοί στην άσκηση της αγωγής και οι συνέπειες που επισύρει η παράβασή τους πρέπει να αποβλέπουν στο να καταστήσουν προσεκτικό τον ενάγοντα και να περιφρουρήσουν το γενικότερο συμφέρον, που επιβάλλει ασφαλή και ταχεία εκκαθάριση τέτοιων δικών, αλλά να μην είναι υπέρμετροι σε σημείο, που να καταλύουν το δικαίωμα σε παροχή έννομης προστασίας, το οποίο καθιερώνει η πιο πάνω συνταγματική διάταξη.
Η προστασία από την καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ισχύει τόσο έναντι του εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται, χωρίς να έχει προηγουμένως απασχοληθεί αλλού, πριν συμπληρώσει δεκαοκτώ (18) μήνες από τον τοκετό ή το μεγαλύτερο χρόνο που προβλέπεται στην παρούσα, όσο και έναντι του νέου εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται και μέχρι τη συμπλήρωση των ανωτέρω χρόνων.
Ο ασκών τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου του (άρ. 128 και 1510 ΑΚ) έχει καταρχήν ως νόμιμος εκπρόσωπός του το δικαίωμα πρόσβασης του άρθρου 15 στα στοιχεία που αναφέρονται στο ανήλικο τέκνο του, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά από δικαστική απόφαση.
Το Δικαστήριο, εφόσον η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας δεν είναι δυνατή ή προς το συμφέρον του τέκνου, μπορεί να την αναθέσει σε ένα γονέα, ή να την αναθέσει σε τρίτο ή, τέλος, να την κατανείμει μεταξύ των γονέων, πάντοτε, όμως, με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου.
Οι αποδοχές του μισθωτού που δεν παρέχει εργασία σε έμμεσο εργοδότη δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προβλεπόμενες στον εκάστοτε νομοθετικώς καθορισμένο νόμιμο κατώτατο μισθό και κατώτατο ημερομίσθιο για τους εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας.
Υπάρχει ευθύνη του Δημοσίου, όχι μόνον όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου του παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης.
Δεν συνιστά ειλικρινή μετάνοια η απλή δήλωση συγγνώμης από τον δράση ή η καλή διαγωγή αυτού ή η δήλωση ομολογίας της πράξης κατά τη διεξαγωγή της δίκης ή η παράδοσή του στις αρμόδιες αρχές μετά την πράξη
Όπως ορίζεται και στη διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ, «σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης».
Οι διάδικοι - γονείς, οι οποίοι αμφότεροι αγαπούν και ενδιαφέρονται για την ευημερία του ανήλικου τέκνου τους, προς εξυπηρέτηση του αποκλειστικού συμφέροντος του τελευταίου, οφείλουν να εργασθούν προς την κατεύθυνση αμοιβαίας συνεργασίας.
Η ευθύνη του συντάκτη του δημοσιεύματος ή αν αυτός είναι άγνωστος, του εκδότη ή του διευθυντή σύνταξης του εντύπου, εφόσον βέβαια αυτοί δεν ταυτίζονται ως πρόσωπα με τον ιδιοκτήτη του εντύπου, ρυθμίζεται από τις κοινές διατάξεις.
Σημαντικό μέρος των πολιτών έχει οδηγηθεί σήμερα στην περιθωριοποίηση, καθώς, μη διαθέτοντας σοβαρή αγοραστική δύναμη και δυνατότητα απεγκλωβισμού από την υπερχρέωση, δεν είναι σε θέση να σχεδιάσει τη συμμετοχή του στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Οι περιπτώσεις ευθείας οικονομικής βλάβης δανειστών ή και μελών του νομικού προσώπου "διαρρηγνύουν" το βασικό αυτό κανόνα που διέπει το δίκαιο των νομικών προσώπων, γεγονός εύλογο και αναγκαίο για την αποφυγή δυσάρεστων αδιεξόδων.
Οι ισχυρισμοί της καθ' ης περί ύπαρξης ενός σταθερού οικογενειακού, κοινωνικού και σχολικού περιβάλλοντος για την ανήλικη, περί προσκόλλησης της τελευταίας στην ίδια, καθώς και περί άριστων σχέσεων της ανήλικης με τον παππού και τη γιαγιά από τη μητρική γραμμή, δεν αναιρούν την ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου
H νομοθεσία βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση, εξασφαλίζοντας ένα σημαντικό δίκτυ προστασίας στα ζώα που ενδέχεται να βρεθούν σε σημαντικούς κινδύνους εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας
Παράνομη είναι και η έκδοση ακάλυπτης επιταγής σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 1 του ν. 5960/1933, κατά το οποίο τιμωρείται με τις προβλεπόμενες σε αυτό ποινές εκείνος που εκδίδει επιταγή, χωρίς να έχει αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια στην πληρώτρια Τράπεζα κατά το χρόνο της έκδοσης ή της πληρωμής της επιταγής.
Ο κατηγορούμενος ή ο πληρεξούσιος δικηγόρος του έχει τη δυνατότητα να αιτηθεί την υπαγωγή σε ποινική διαπραγμάτευση μέχρι την τυπική περάτωση της κύριας ανάκρισης στις περιπτώσεις των κακουργημάτων, στις δε περιπτώσεις εγκλημάτων πλημμεληματικού χαρακτήρα μέχρι και την τυπική περάτωση της προανάκρισης.
Έννομη συνέπεια που είτε προβλέπεται από κανόνα δικαίου κατώτερης τυπικής ισχύος από εκείνες του Συντάγματος, είτε απαγγέλλεται από δικαστικό ή διοικητικό όργανο, πρέπει να τελεί σε σχέση ανεκτής αναλογίας προς το αντίστοιχο πραγματικό, δηλαδή να μην υπερβαίνει τα όρια.
Ειδικότερα, αρκεί να προκύπτει από την επιταγή εκτελέσεως η αιτία της απαιτήσεως, η οποία, άλλωστε, θα προκύπτει από το αντίγραφο του τίτλου, κάτω από το οποίο γίνεται η επιταγή, καθώς και η οφειλή κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα. Εφόσον έχει γίνει ο διαχωρισμός αυτός, η επιταγή παρουσιάζει πληρότητα.
"Τα μέρη μπορούν να προσφύγουν στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, αφότου ανέκυψε η διαφορά και, επομένως, και στο στάδιο που εκκρεμεί η άσκηση ή η συζήτηση ένδικου μέσου"
Κατά τις διατάξεις των άρθρων 57-59, 914 και 932 του ΑΚ επί παράνομης προσβολής της προσωπικότητας με αδικοπραξία, εκείνος που προσβάλλεται δικαιούται να απαιτήσει, εκτός από την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον, επιπλέον και εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης του.
Συμπερασματικά, το δικαστήριο σε υποθέσεις ιατρικής αμέλειας, έχοντας διαμορφώσει την απαιτούμενη δικανική πεποίθηση, θα ακολουθήσει το παραπάνω σκεπτικό, ώστε να θεμελιωθεί η αστική ή ποινική ευθύνη του ιατρού, ακόμη μάλιστα και η αστική ευθύνη του δημοσίου, εάν πρόκειται για γιατρό δημόσιου θεραπευτηρίου, ο οποίος συνδέεται λειτουργικά με τον κρατικό μηχανισμό.
Εάν το αντικείμενο της κατάσχεσης αποτελεί το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη, η κατάσχεσή του είναι λίαν πιθανό να κριθεί άκυρη ακριβώς λόγω της προφανούς δυσαναλογίας μεταξύ της αξίας του και της εκτελούμενης αξίωσης.
Στοιχειοθετείται λόγος για ακύρωση της (προσβαλλόμενης) διαταγής πληρωμής λόγω ανυπαρξίας της ληξιπρόθεσμης απαίτησης του εκάστοτε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.
Ο επιδραστικός ρόλος των τραπεζών στην εύρυθμη λειτουργία της έννομης τάξης δεν είναι άμοιρος ευθυνών και η νομολογιακή πρακτική προσφέρει αρκετές παραδειγματικές περιπτώσεις για την αποκατάσταση της ζημίας των αντισυμβαλλομένων της από συμπεριφορές με πταισματικά χαρακτηριστικά.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι, η αρχή της αναλογικότητας είναι ένα κορυφαίας σημασίας φίλτρο για την μηκαταχρηστική και άρα άδικη επιβάρυνση χιλιάδων, υπερχρεωμένων ή μη, οφειλετών της χώρας.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να ζητήσει την άρση της προσβολής και τη μη επανάληψή της στο μέλλον.