Οι serial killers στην Ελλάδα. Πότε έδρασαν, πως συνελήφθησαν και σε τι ποινή καταδικάστηκαν
«Σκότωναν για να σκοτώσουν!». Με αυτή τη φράση οι ειδικοί ερευνητές σκιαγράφησαν το προφίλ των δύο Γερμανών, Χέρμαν Ντουφτ και Χάνς Μπασενάουερ οι οποίοι εν έτη 1969 θα γνώριζαν σε μία φιλήσυχη και σε γενικές γραμμές ασφαλή χώρα όπως η Ελλάδα το τι σημαίνει ο όρος serial killer («κατά συρροή» δολοφονός). Μέχρι τότε τα εγκλήματα στη χώρας μας ήταν τιμής, πάθους, κτηματικών διαφορών και βεντέτες.
Οι δύο Γερμανοί κακοποιοί ωστόσο έδρασαν στη χώρα μας, εν μέσω της Χούντας, με ένα τρόπο πρωτόγνωρο και θρασύ. Οι δύο Γερμανοί είχαν την πεποίθηση ότι η Ελλάδα ήταν μία τριτοκοσμική χώρα και οι αστυνομικές αρχές δεν θα κατάφερναν να τους συλλάβουν. Γi΄ αυτό και δεν ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Συνολικά, μέσα σε 40 ημέρες από τις Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου 1969 σκότωσαν έξι ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλον έναν με όπλο και μαχαίρι. Οι δολοφονίες έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια ληστειών που έκαναν με συνολική λεία μόλις 35.850 δραχμές.
Η δράση των δύο Γερμανών έγινε γνωστή μετά τη σύλληψη τους καθώς η Χούντα είχε επιβάλει σιωπητήριο. Η δίκη τους έγινε λίγους μήνες μετά τη σύλληψη τους και η απόφαση ήταν «θανατική ποινή». Οι δύο Γερμανοί έμειναν αμετανόητοι μέχρι την τελευταία στιγμή. Αν και ομολόγησαν τα εγκλήματα τους προκειμένου να αποφύγουν τη θανατική ποινή ισχυρίστηκαν ότι ήταν ομοφυλόφιλοι και είχαν ερωτική σχέση. Τελικά, το δικαστήριο δεν πείστηκε και οι δύο Γερμανοί καταδικάστηκαν πέντε φορές σε θάνατο και εκτελέστηκαν-οι μοναδικοί αλλοδαποί στην Ελλάδα- πέντε μήνες μετά την δικαστική απόφαση. Στις 16 Δεκεμβρίου 1969,ο Μπασενάουερ κλαίγοντας με λυγμούς και δεμένα μάτια εκτελέστηκε στην Αίγινα. Την ίδια ημέρα, στην Κέρκυρα ο Ντούφτ,ψύχραιμος και κοιτώντας στα μάτια τους άνδρες του αποσπάσματος, φώναζε «Γεια σας παιδιά», λίγο πριν πέσει νεκρός.
Σπύρος Μπέσκος, ο δράκος της παραλιακής
«Παρουσιάζει επίσης στοιχεία εγωκεντρικής και ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Εξαιτίας δε των κυρίαρχων στοιχείων της προσωπικότητάς του – υπερέλεγχος, κυριαρχία, εγωκεντρισμός, ελέγχει πλήρως την προς τα έξω έκφραση των συναισθημάτων του και εμφανίζει μειωμένη ανταπόκριση στα συναισθηματικά ερεθίσματα, με αποτέλεσμα να μην έρχεται σε ουσιαστική επαφή με ότι αυτά προκαλούν, δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του και κυρίως τα αρνητικά του συναισθήματα, όπως αυτό του θυμού. Τα ανωτέρω αποτέλεσαν και τις βασικές παραμέτρους που τον οδήγησαν σε εκρηκτικές και βίαιες ενέργειες». Με αυτά τα λόγια ο ψυχίατρος που τον εξέτασε προσπάθησε να εξηγήσει τη δράση του Σπύρου Μπέσκου, του επονομαζόμενου και «δράκου της παραλιακής». Ο φυσικοθεραπευτής, ήταν ένας άνθρωπος υπεράνω πάσης υποψίας, παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού. Η δράση του ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1981, «χτυπούσε» κυρίως στα νότια προάστια της Αθήνας και πάντα Σαββατοκύριακο. Ο στόχος του ήταν γυναίκες τις οποίες βίαζε και δυο από αυτές, τις στραγγάλισε. Το 1983, ο Σπύρος Μπέσκος συνελήφθη την ώρα που όλοι μιλούσαν για το «Δράκο της παραλίας». Καταδικάστηκε σε δυο φορές ισόβια για τις δολοφονίες δυο γυναικών στην Πάρνηθα. Αποφυλακίστηκε το 2008 με περιοριστικούς όρους.
Αντώνης Δαλγκής, ο serial killer των ιεροδούλων
Από τη δράση των δύο Γερμανών serial killer πέρασαν 26 χρόνια, για να έρθει η στιγμή που το 1995,η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη των εγκλημάτων του Αντώνη Δαγκλή.
Ο νεαρός που από τον Τύπο της εποχής χαρακτηριζόταν ως ο δολοφόνος των ιερόδουλων, έχει χαρακτηριστεί από τον τύπο της εποχής, καταγράφεται στην διεθνή βιβλιογραφία ως ο πρώτος Έλληνας serial killer. Τα εγκλήματα του νεαρού σοκάρουν! Τρεις δολοφονίες ιερόδουλων, τεμαχισμός πτωμάτων και ληστείες συνθέτουν το ειδεχθές παλμαρέ της δράσης του. Ο Δαγκλής καταδικάστηκε σε 13 φορές ισόβια και τον Ιανουάριο του 1997 βρέθηκε κρεμασμένος στα κάγκελα του κελιού του.
Στην απολογία του, είχε υποστηρίξει ότι σκότωνε γιατί αυτές οι γυναίκες του θύμιζαν τη μητέρα του καθώς ποτέ δεν της συγχώρεσε ότι δούλευε σε ύποπτα μπαρ. «Την ώρα που σκότωνα τις ιερόδουλες, νόμιζα πως σκότωνα τη μητέρα μου», είπε ο νεαρός δολοφόνος ενώπιον του δικαστηρίου με τη μητέρα του να καταρρέει παθαίνοντας εγκεφαλικό την ώρα της κατάθεσης της.
Συνολικά, καταδικάστηκε για τρεις δολοφονίες ιερόδουλων. Η αρχή έγινε το Φθινόπωρο του 1995, όταν στα διόδια της Τραγάνας εντοπίστηκε το τεμαχισμένο πτώμα της 29χρονης ιερόδουλης Ελένης Παναγιωτοπούλου.
Η γυναίκα είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια ο δολοφόνος της αφαίρεσε τα σπλάχνα, την τεμάχισε και σκόρπισε τα μέλη της σε διάφορα σημεία της περιοχής. Δυο μήνες αργότερα, στο Βοτανικό εντοπίζεται το πτώμα της 26χρονης ιερόδουλης Αθηνάς Λαζάρου η οποία επίσης είχε στραγγαλιστεί. Στις πιάτσες των ιερόδουλων σήμανε συναγερμός και στις αρχές έφτασαν καταγγελίες γυναικών που έκαναν λόγο για έναν νεαρό με λευκό φορτηγάκι που αποπειράθηκε να τις στραγγαλίσει. Οι ιερόδουλες αναγνώρισαν στις φωτογραφίες των σεσημασμένων τον Αντώνη Δαγκλή.
Ο νεαρός συνελήφθη και ομολόγησε τα αποτρόπαια εγκλήματα του. Είπε πως οι άτυχες γυναίκες έθιξαν τον ανδρισμό του. Οι αρχές έβγαλαν από το αρχείο και μια ακόμη δολοφονία ιερόδουλης που είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτή της Παναγιωτοπούλου. Ο Δαγκλής ομολόγησε και αυτή τη δολοφονία. Κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής με την αλλοδαπή ιερόδουλη, είπε, την στραγγάλισε, αφαίρεσε τους πνεύμονες, την καρδιά και τα εντόσθια και στην συνέχεια έγδαρε και τεμάχισε το πτώμα της.
Δημήτρης Βακρινός, ο serial killer με το ταξί
«Δια ασήμαντον αφορμή» ο ταξιτζής Δημήτρης Βακρινός σκότωνε τα τα θύματα του, άνδρες και γυναίκες, χωρίς συγκεκριμένο μοτίβο και με απίστευτη ευκολία. Κοινή συνισταμένη σε όλα τα εγκλήματα που διέπραξε ήταν ότι θεωρούσε ότι με κάποιο τρόπο τα θύματα τον υποτίμησαν. Ο ίδιος είχε παραδεχθεί ότι το όπλο τον έκανε να νιώθει θεός. «Με θεωρούσαν άνθρωπο της καρπαζιάς, έτσι με αντιμετώπιζαν», έλεγε.
Τον Δεκέμβριο του 1995, ο Δημήτρης Βακρινός σκότωσε στο Μενίδι με ένα 45αρι τα αδέρφια Κώστα και Αντώνη Σπυρόπουλο με τα οποία, όπως είπε αργότερα, είχε οικονομικές διαφορές. Πέντε μήνες αργότερα, το Μάιο του 1996, σκότωσε στο Περιστέρι τον Σεραφείμ Αγιαννίδη, τον οποίο θεώρησε υπεύθυνο που χάλασε το προξενιό με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος. Επίσης, σκότωσε τον συγκάτοικο του Παναγιώτη Δαγλιά, ενώ κοιμόταν γιατί, όπως είπε, του έκλεψε ένα κυνηγετικό όπλο. Την 25χρονη Αναστασία Σιμιτζή, την οποία έκαψε ζωντανή γιατί τον είπε κοντό και τον Ιανουάριο του 1994 στο Λουτράκι, τον ταξιτζή Θεόδωρο Ανδρεάδη, γιατί δεν τον άφησε να πάρει μια κούρσα με το ταξί του. Η υπόθεση του Δημήτρη Βακρινού δεν έφτασε ποτέ στο δικαστήριο καθώς, τον Μάιο του 1997, βρέθηκε κρεμασμένος από τα κορδόνια των παπουτσιών του σε μια σωλήνωση των λουτρών της φυλακής του Κορυδαλλού.
Παντελής Καζάκος, ο υπάλληλος της ΕΡΤ που σκότωνε αλλοδαπούς
Ένας 23χρόνος υπάλληλος της ΕΡΤ, ο Παντελής Καζάκος, θα σοκάρει το Πανελλήνιο όταν τον Οκτώβριο του 1999 βγήκε στο κέντρο της Αθήνας, ψάχνοντας αλλοδαπούς, αποφασισμένος να σκοτώσει. Στις 19 Οκτωβρίου 199, από τις σφαίρες του νεαρού δολοφόνου έπεσε νεκρός ένας Κούρδος, ενώ άλλοι δύο τραυματίστηκαν. Δύο ημέρες αργότερα, στις 21 Οκτωβρίου, πυροβόλησε τον Μάρκους Κόφι από την Γκάνα και τον Νταντόν Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές και στις 22 του ίδιου μήνα, τραυμάτισε βαριά τον Αμντούλ Τίμοθι και τον Αχμέντ Νεσάρ από το Πακιστάν και σκότωσε τον Ουντεσιανί Τζορτζ. «Το κακό με αυτούς έχει παραγίνει», έλεγε, ενώ μάρτυρες υποστηρίζουν πως την ώρα που σκότωνε φώναζε στα θύματα του: «Είμαι ορθόδοξος εγώ, ρε». Το δικαστήριο καταδίκασε τον Παντελή Καζάκο σε δυο φορές ισόβια και κάθειρξη 25 ετών.
Θεόφιλος Σεχίδης, ο φοιτητής δολοφόνος
«Τους ξέκανα, για να μην με ξεκάνουν». Με αυτά τα λόγια ο Θεόφιλο Σεχίδης προσπάθησε να εξηγήσει για πιο λόγο εξόντωσε σχεδόν όλη του την οικογένεια. Το έγκλημα αποκαλύφθηκε τον Αύγουστο του 1996.
Ο 24χρονος φοιτητής της Νομικής από την Θάσο, Θεόφιλος Σεχίδης σκότωσε τον 55χρονο πατέρα του Δημήτρη, την 50χρονη μητέρα του Ελένη, την 32χρονη αδελφή του Ερμιόνη, την 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη και τον 57χρονο θείο του Βασίλη. Στη συνέχεια τεμάχισε τα πτώματα, με εξαίρεση αυτό του θείου του, και τα μετέφερε στην χωματερή της Καβάλας, όπου και τα πέταξε. Μάλιστα, σε κάποια από τα θύματα του αφαίρεσε τον εγκέφαλο και τον τοποθέτησε στο ψυγείο για να το μελετήσει, όπως ο ίδιος είπε.
Ο Σεχίδης ισχυρίστηκε πως τα θύματα του ήταν άρρωστα και ήθελε να τα λυτρώσει, ενώ επέμεινε πως ήθελαν να τον «βγάλουν από τη μέση», καθώς «υπήρχε συνωμοσία σε βάρος του». «Βρισκόμουν εν αμύνει. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δεν μ’ έλεγαν την αλήθεια. Τους ξέκανα, για να μην με ξεκάνουν», είπε στους αστυνομικούς, ενώπιον των οποίων εμφανίστηκε αμετανόητος. Το δικαστήριο καταδίκασε τον Θεόφιλο Σεχίδη σε πέντε φορές ισόβια, ενώ τα μέλη από τα πτώματα των συγγενών του δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα. Ο Σεχίδης πέθανε στο Ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού στις 12 Φεβρουαρίου 2019.
Κυριάκος Παπαχρόνης, ο δράκος της Δράμας
Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός των ΛΟΚ, Κυριάκος Παπαχρόνης, απασχόλησε την κοινή γνώμη έντονα λόγω των ειδεχθών εγκλημάτων που διέπραξε. «Τον τρέλαινε και τον ερέθιζε ο ήχος των τακουνιών», εξηγούσε μετά τη σύλληψη του. Συνολικά διέπραξε πέντε πέντε δολοφονίες και τρεις απόπειρες, δύο βιασμούς και πέντε απόπειρες βιασμού. «Θόλωνε το μυαλό μου. Ήθελα να χτυπήσω. Έφθανα στο μεγαλείο», έλεγε μετά τη σύλληψη του το 1983 για τις γυναίκες θύματα του. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο και σε κάθειρξη 23 ετών, ωστόσο, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Τον Δεκέμβριο του 2004 αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
